پوتین نقش کلیدی در اوکراین ایفا کرده است

فارو- رابرت گیتس؛ رئیس سابق سیا (1993-1993) و وزیر دفاع سابق (2001-2006). اروپا و ایالات متحده مشتاقانه منتظرند که آیا ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه دستور حمله به اوکراین را خواهد داد یا خیر. برای سال‌ها، سیاستمداران و تحلیلگران غربی در این فکر بودند که چه چیزی باعث شد که پوتین دستور حمله را صادر کند.

به گزارش فرارو به نقل از فایننشال تایمز. پس از الحاق کریمه به روسیه در سال 2014، جان کری وزیر امور خارجه وقت آمریکا با ابراز تاسف از اقدامات روسیه گفت: در قرن بیست و یکم به بهانه قرن نوزدهم به کشور دیگری حمله نکنید. برخی دیگر سیاست های تهاجمی پوتین را “غیر قابل توجیه” خواندند و پیشنهاد کردند پوتین “باتلاق” خواهد شد. با این حال، ما در اولین ماه های سال 2022 هستیم و بار دیگر منتظر تصمیم پوتین هستیم.

من فکر می کنم رفتار او اگرچه غم انگیز است اما قابل درک است. تقریباً هر کاری که پوتین در داخل و خارج انجام داده است، ریشه در فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 دارد که به نظر او نشانه ای از فروپاشی امپراتوری چهار قرنی روسیه و موقعیت آن به عنوان یک قدرت بزرگ است.

در داخل روسیه، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و اصلاحات بعدی منجر به هرج و مرج، فقر و تضعیف قابل توجه دولت مرکزی روسیه توسط الیگارشی ها و مقامات منطقه ای شد. از زمانی که پوتین در سال 1999 رئیس جمهور شد، اهداف او ساده بوده است: بازگرداندن و گسترش قدرت دولت مرکزی (بدون ذکر افزایش تسلط و ثروت شخصی او) و بازگرداندن نقش تاریخی روسیه به عنوان یک قدرت بزرگ. به طور خلاصه، اقتدارگرایی در داخل، پرخاشگری در بیرون.

احیای نقش روسیه به عنوان یک قدرت بزرگ با بازگشت به سیاست تاریخی پوتین برای ایجاد کشورهای پیرامونی در اطراف آن همراه شده است. اتخاذ این استراتژی امنیتی در خارج از کشور توسط پوتین را می توان در اقدامات وی در بلاروس، مولداوی، ترانس نیستریا و گرجستان و همچنین در مناقشه 2020 بین ارمنستان و آذربایجان، قزاقستان و از همه مهمتر درگیری در اوکراین مشاهده کرد.

او نمی خواهد اتحاد جماهیر شوروی را دوباره سازماندهی کند. او نمی خواهد مسئول مشکلات جمهوری های شوروی سابق باشد. پوتین می خواهد تسلیم شود و اکنون کشورهای مستقل در برابر مسکو زانو خواهند زد و به سنگری در برابر غرب و دموکراسی تبدیل خواهند شد.

زبیگنیو برژینسکی، مشاور سابق امنیت ملی آمریکا، گفت که امپراتوری روسیه بدون اوکراین وجود نخواهد داشت. پوتین از یک اوکراین با جهت گیری اقتصادی و سیاسی با روابط امنیتی نزدیک تر با ایالات متحده و سایر اعضای ناتو (حتی اگر در ائتلاف نباشد) می ترسد. او این را یک خطر امنیتی بسیار مهم و هر چقدر هم بد باشد، یک مدل اقتصادی و سیاسی جایگزین می‌داند که منافع روسیه را افزایش می‌دهد، خنجری که اکنون قلب روسیه را هدف قرار داده است.

در نتیجه، به نظر می‌رسد پوتین مصمم است که هر کاری را که لازم می‌داند برای بی‌ثبات کردن و سرنگونی دولت کنونی طرفدار غرب اوکراین یا تصرف این کشور به زور انجام دهد.

تولد دوباره روسیه توسط پوتین به عنوان یک قدرت بزرگ همچنین مستلزم افزایش قابل توجه توانایی های نظامی و سیاست خارجی تهاجمی، به ویژه در خاورمیانه و آفریقا است. او آمریکا را دشمن اصلی خود می‌داند و مصمم است تمام تلاش خود را برای تضعیف روابط ایالات متحده با متحدانش، حتی برای مداخله در امور داخلی آنها و تضعیف موقعیت ایالات متحده در عرصه بین‌المللی انجام دهد. با انجام این کار، از مشارکت نزدیکتر با چینی ها و اهداف مشترک فزاینده سود خواهد برد.

علیرغم رشد آهسته اقتصادی روسیه، چالش های جمعیتی و سایر ضعف های داخلی، پوتین عملکرد خوبی داشته است، اما تاکنون عملکرد نسبتاً خوبی داشته است. او کمک های غیرمستقیم و غیر ضروری زیادی از آمریکا دریافت کرد. اختلافات ملی و تقریباً فلج شدن ایالات متحده در کنگره، خروج نیروهای آمریکایی از خاورمیانه و خروج عمومی ایالات متحده از شش دهه رهبری جهانی و فرار ناشیانه ایالات متحده از افغانستان. بسیاری از کشورها خواستار گسترش روابط اقتصادی، سیاسی و امنیتی با روسیه و چین شده اند.

اما مشکل پوتین این است که همانطور که دیگر دیکتاتورها انجام داده اند، او نقش خود را ایفا کرده است. تهدیدهای تهاجمی او علیه اوکراین ناتو را تقویت کرده و ناتو را به تمرکز بر اهداف خود واداشته است. سیاست‌های ترسناک او احساسات ضد روسی را در اوکراین تقویت کرده و این کشور را به غرب نزدیک‌تر کرده است. هرگونه اقدام نظامی روسیه منجر به مقاومت اوکراین و همچنین استقرار نیروهای ناتو در مرزهای غربی روسیه، تعلیق خط لوله گاز استریم 2 و تحریم های اقتصادی شدید خواهد شد.

مسکو حدود 100000 سرباز در مرز اوکراین مستقر کرده است. حالا چه اتفاقی می افتد؟ پوتین با موقعیتی مواجه است که در آن موفقیت روسیه یا با تغییر حکومت در کیف (با جانشینی به سبک مسکو) و یا با اشغال این کشور تعیین خواهد شد. تالران دیپلمات فرانسوی قرن هجدهم می گوید: «شما می توانید با سرنیزه هر کاری بخواهید انجام دهید، فقط همان جا بنشینید.

پوتین باید فورا از این نیروهای نظامی روسیه استفاده کند، در غیر این صورت تحقیر می شود، اخراج می شود و اوکراین به غرب نزدیک می شود. به هر حال خودش را چه در داخل و چه بیرون در شرایط سختی قرار داد. ایالات متحده و متحدانش باید تمام تلاش خود را برای تشدید مشکلات پوتین انجام دهند.