قدم بعدی مار مشک کنترل ذهن است

فارو- مدیریت مغز قدم بعدی ایلان ماسک، مدیرعامل و مدیرعامل اسپیس ایکس و تسلا خواهد بود.او به دنبال داوطلبانی برای رسیدن به این هدف است.

محققان ده‌ها سال است که سعی کرده‌اند مغز را به کامپیوتر متصل کنند، اما Neuralink ماسکی برای این کار دارد. این شرکت آمریکایی در زمینه فناوری عصبی یا نوروتکنولوژی فعالیت می کند و ایمپلنت هایی تولید می کند که می توانند در مغز بین مغز و کامپیوتر نصب شوند.

این آگهی به تازگی توسط Nuralink منتشر شده است. در نگاه اول، به نظر می‌رسید که نامزد مناسب فقط به مجموعه‌ای از مهارت‌های اداری استاندارد نیاز داشته باشد: “چند وظیفه موثر”، “ارتباطات شفاهی و کتبی عالی”، “توجه به جزئیات”. اما پس از آن، شرایط استخدام پیچیده تر و غیر قابل دسترس تر می شود: “آشنایی با انتقال دهنده های عصبی قابل کاشت کلاس III.”

واضح است که هر آنچه برای کار در یک شرکت نوروتکنولوژی به ریاست ایلان ماسک لازم است اتفاق نخواهد افتاد. این آگهی شبیه هیچ آگهی شغلی دیگری نیست. این تبلیغات یک فرصت فناوری معمولی برای مهندسان نرم افزار یا طراحان دیجیتالی نیست که رویای محصولات آینده را دارند.

این یک آگهی شغلی برای یک مدیر کارآزمایی بالینی است تا محصولی را آزمایش کند که برای جراحی و قرار دادن در مغز آماده است. تا حدودی، جای تعجب نیست که مشاغل دیگر در نورالینک شامل دامپروری و تکنسین های دامپزشکی دارای مجوز برای آزمایش آزمایش های میمون هستند.

اگرچه Nuralink به اندازه تسلا و اسپیس ایکس که ماسک‌ها، ماشین‌های الکتریکی و موشک‌های فضایی این شرکت‌ها را کنترل می‌کنند، شناخته شده نیست، اما هدف آن توسعه دستگاهی به نام رابط ماشین مغزی مبدل خاکستری (BMI) است. این به شما امکان می دهد مستقیماً به دنیای دیجیتال متصل شوید، دستگاه ها را مدیریت کنید، دانش جهانی را به کار ببرید و حتی از طریق افکار خود با یکدیگر ارتباط برقرار کنید.

جای تعجب نیست که در صفحه اول مقاله «آنچه ما ارائه می دهیم» نوشته شده است: «فرصت هایی برای تغییر جهان». البته بازی با مغز، تکان دادن، تغییر دادن، بریدن یا قطع کردن بخشی از آن، حداقل از زمانی که مری شلی ایده دکتر فرانکنشتاین و هیولای او را در دو قرن پیش نوشت، به بخشی از اساطیر پزشکی تبدیل شده است.

حتی ایده کاشت دستگاه های مقاوم در برابر مغز نیز جدید نیست. یک ربع قرن است که شرکتی به نام مدترونیک برای جلوگیری از ضربه مغزی به بیماران مبتلا به پارکینسون محرک های عمقی مغزی می دهد. این به عنوان یک ضربان ساز برای مغز و به عنوان یک وسیله درمانی که سیگنال های مغز را ثابت نگه می دارد، کار می کرد.

اما امروزه نسل جدیدی از افراد آگاه به فناوری، از جمله ماسک ها، رویای اتصال مغز به دنیای کامپیوتر را در سر می پرورانند نه شستشوی مغزی.

دانشمندان بیش از 50 سال است که برای اتصال مغز به یک کامپیوتر کار می کنند و این نشان دهنده یک پیشرفت است. در سال 1969، سال مأموریت آپولو، یک عصب‌شناس جوان آلمانی به نام ابرهارد فتز کار بی‌سابقه‌ای را انجام داد و در هنگام شلیک یک نورون، یک نورون در مغز میمون را به دستگاه تغذیه حیوان متصل کرد.

میمون در عرض دو دقیقه فرآیند را درک کرد، به اراده خود فکر کرد و دستگاه را راه اندازی کرد. در قرن حاضر از ایمپلنت ها برای کمک به افراد ناتوان استفاده شده است که مانند بازوهای رباتیک فقط می توانند پروتزها را با ذهن خود حرکت دهند. با این حال، این ابزار ممکن است نقص داشته باشد: ممکن است نقص هایی در توانایی مغز برای خواندن سیگنال های الکتریکی وجود داشته باشد. همچنین تفسیر آن و ارسال سیگنال به شیئی که می خواهیم کنترل کنیم کند است.

در سال 1982، فیلم فایرفاکس کلینت ایستوود نشان داد که چه چیزی ممکن است. هدف این فیلم کنترل یک جنگنده شوروی است که فقط با هوش می تواند پرواز کند. به گفته محققان برجسته امروزی، این فیلم تصورات نه تنها تماشاگران سینما، بلکه ارتش آمریکا را نیز تغییر داده است.

جالب توجه است که به گفته اندرو شوارتز، استاد عصب شناسی بیولوژیکی در دانشگاه پیتسبورگ در ایالات متحده، سناریوی فایرفاکس الهام بخش بسیاری از پروژه های مدیریت ذهن در ارتش ایالات متحده بوده است. اثرات فایرفاکس شامل برنامه پروژه تحقیقاتی دفاعی پیشرفته دارپا برای توسعه یک بازوی مصنوعی رباتیک تحت کنترل مغز است. در سال 2018، نیسان از نمونه اولیه مجهز به فناوری مغز و ارتباطات خودرو رونمایی کرد که می‌تواند مستقیماً با مغز راننده ارتباط برقرار کند و پیام‌هایی را از نورون‌ها برای استفاده از پدال‌ها دریافت کند. .

ارتش ایالات متحده نیز از مزایای این فناوری در ارتباطات غافل نشده است. محققی که روی BMI کار می کند، به تازگی ایده ثبت کلماتی را که شما به آن فکر می کنید، به ذهن شما خطور می کند. وی خاطرنشان کرد که یک افسر در دفتر تحقیقات ارتش ایالات متحده علاقه مند به ساخت کلاه ایمنی در میدان جنگ بود که در سکوت افکار ناگفته را از یک سرباز به سرباز دیگر ارسال می کرد.

با این حال، برای دهه‌ها، بخش خصوصی در اجرای ایده پرخطر معرفی فناوری اثبات‌نشده به افراد سالم محتاط بوده و محدودیت‌هایی در بودجه وجود داشته است. جاه طلبی های استارت آپی بارها شکست خورده اند. اما پس از آن شکست، در سال 2016، ایلان ماسک Nuralink را تأسیس کرد و به نظر می رسید همه چیز تغییر کرده است.

دستگاه Neuralink تقریبا نامرئی است، دارای 64 سیم بسیار نازک، 16 الکترود در هر یک از آنها به 1024 نورون شناخته شده در داخل سر متصل می شود، فعالیت آنها را مشخص می کند و سپس این فعالیت را در رایانه ای کوچکتر از یک پنی رمزگشایی می کند. این دستگاه زیر پوست پنهان شده و با دستورات فکری به صورت بی سیم کار می کند.

فیس بوک همچنین اعلام کرده است که در حال کار بر روی دستگاهی است که با رقابت و خواندن ایده ها و تبدیل آنها به جملات به اشتراک گذاری 100 کلمه در دقیقه در سال 2017. تفاوت این است که فیس بوک این کار را بدون سوراخ کردن سر شخص و با استفاده از کلاه به جای جمجمه انجام داد. این پروژه توسط رجینا دوگان، رئیس سابق دارپا رهبری می شد.

ماسک با همکاری آژانس نظامی Noralink در حال کمک به تامین بودجه یک دستگاه جراحی شبیه به چرخ خیاطی است که قصد دارد از آن برای دوختن نخ های آن به مغز استفاده کند. بسیاری از پروژه های BMI برای اهداف درمانی استفاده می شود، از جمله ارائه نابینایی با ارسال سیگنال های دوربین به طور مستقیم به مغز، کمک به مردم برای خواندن افکار خود و ارتباط آنها از طریق کلمات، و کمک به افراد فلج. با دنیا تعامل داشته باشید یا پروتزهای رباتیک یا مکان نماهای رایانه را فقط از طریق ذهن آنها حرکت دهید.

برای ناتان کوپلند، که در یک تصادف رانندگی فلج شده بود و با همکاران شوارتز کار می کرد، BMI مانند یک موش است که به او اجازه می دهد با کمک نرم افزار کامپیوتری عکس بگیرد یا بازی های ویدیویی انجام دهد. از آنجایی که چنین بازی‌هایی بیشتر و بیشتر غوطه‌ور می‌شوند، توانایی تعامل با آنها به افراد فلج فرصت واقعی می‌دهد تا حتی به صورت مجازی از وضعیت خود خارج شوند.

با این حال، ایلان ماسک بارها اعلام کرده است که Nuralink هدف والایی دارد و آن ارتقای توانایی های خود از طریق ادغام در دنیای کامپیوتر است. در این حالت، رابط ماشین مغز یا BMI به ما اجازه می دهد تا با روبات های فوق هوشمند رقابت کنیم، زیرا در غیر این صورت آن ربات ها می توانند ما را نابود کنند. این شرکت در بیانیه ای گفت: “اگر نمی توانید آنها را شکست دهید، به آنها بپیوندید.”

با این حال، نگرانی اصلی بسیاری از دانشمندان، خطر اخلاقی توسعه چنین فناوری هایی است. آنها پرسیدند، “اگر یک دستگاه فیس بوک بتواند افکار شما را بخواند، چه نوع حریم خصوصی در جهان وجود خواهد داشت؟” علاوه بر این، امکان شکستن یا تقلب رابط ماشین (BMI) وجود دارد. در این صورت، هکرها می توانند شما را مجبور به پذیرش اشیایی کنند که رابط ندارند یا دستگاه هایی که نیازی به مدیریت آن ندارند.

شوارتز می گوید: “به نظر می رسد مهندسی افتخار می کند. کارشناسان احساس می کنند تقریباً هر کاری را با فناوری مناسب می توانند انجام دهند.”

او می‌گوید: «تیم Nuralink روی کوچک کردن دستگاه خود متمرکز است و من فکر می‌کنم که می‌توانند کار بهتری با آن انجام دهند. اما به نظر او ساخت این قسمت آسان است. درک سیگنال های مغز و تفسیر معنای آنها دشوارتر است. سیگنال‌های مغزی که کنترل حرکت را تفسیر می‌کنند نسبتاً ساده هستند، بنابراین بیشتر پروژه‌های BMI فعلی بر روی پروتزهای متحرک یا شکسته تمرکز می‌کنند.

بنابراین، بسیار منطقی است که انتظار داشته باشیم ایمپلنت های BMI برای استفاده پزشکی در 5 تا 10 سال آینده برای بیماران دارای معلولیت و بیماران فلج و سکته مغزی ظاهر شوند. اما شوارتز می‌گوید رمزگشایی از ایده‌های پیچیده یا ادغام آنها در اینترنت، حداقل در کوتاه‌مدت، دور از ذهن به نظر می‌رسد و این ایده همچنان در حوزه علمی تخیلی باقی می‌ماند.