در حال حاضر پزشکان نگران مصرف بی رویه و خودسرانه فلوکستین هستند و بهطور مداوم در رابطه با مصرف آن هشدار می دهند . دارو را بیش از مقدار و دوز تعیین شده مصرف نکنید. مصرف این قرص می تواند علائم تیروئید پرکار مثل ضربان بالا بیش از حد را بپوشاند. مصرف این داروها با هم ممکن است باعث افزایش خونریزی شود. از این نظر، رژیم غذایی متناسب با این اهداف در کنار فعالیت کافی جسمانی و ورزش منظم کمککننده است. مصرف این داروها در کنار هم میتواند باعث مشکلات جدی در ریتم قلب شود. میتوانید این دارو را با یا بدون غذا مصرف کنید. اگر باردار هستید و قصد بارداری دارید با پزشک خود صحبت کنید. بنابراین نکاتی که در مقاله بیان شد، فقط و فقط برای اطلاع رسانی در زمینه عملکرد کلی، عوارض و نکات بیوشیمی این دارو است و اگر که فردی فکر کند که فقط با مطالعه متن بالا و بدون مراجعه به روانپزشک خودش می تواند این دارو را شروع کرده و برای خود درمانی ادامه دهد، کاملا اشتباه است و می تواند نه تنها که علائم اضطراب فرد را کم نمی کند، بلکه علائم فرد را نیز تشدید می کند.

عوارض فلوکستین در دراز مدت

این وضعیت باعث ایجاد افکار آزاردهنده ای می شود که از بین نمی روند (وسواس فکری) و نیاز به انجام کارهای خاص بارها و بارها (اجبارها). 1. تحقیقات انجام شده روی حیوانات ، اثرات نامطلوبی را برای مادر در هنگام مصرف دارو نشان داده است. خطر ابتلا به سندروم سروتین یا مسمومیت با سروتین هنگام شروع مصرف این داروها یا افزایش دوز آنها بیشتر است.محصولات خواب آور:در صورت استفاده از محصولاتی که موجب خوابآلودگی میشوند، مانند الکل، ماریجوانا، آنتیهیستامینها مثل سیتریزین و دیفنهیدرامین، داروهای خوابآور و آرامبخش مانند آلپرازولام، دیازپام و زولپیدم، سست کنندههای عضلانی و مسکنهایی مانند کدئین با پزشک یا دکتر داروخانه مشورت کنید.برچسب روی تمامی داروها از جمله داروهای ضد حساسیت، ضد سرفه یا سرماخوردگی را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی مواد تشکیل دهندهای باشند که موجب خوابآلودگی میشوند. دکتر ندا فرزانه متخصص اعصاب و روان توصیه می کند که مصرف داروی فلووکسامین فقط و فقط باید توسط توصیه روانپزشک مصرف شود. پاکسازی داروی فلووکسامین در سالمندان و بیماران مبتلا به اختلال کبدی نسبتا آهسته است اما پروفایل فارماکوکینتیکی داروی فلووکسامین در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیوی تحت تاثیر قرار نمی گیرد. این شرایط باعث ایجاد افکار آزار دهنده ای می شود که از بین نمی روند (وسواس فکری) و نیاز به انجام مکرر اقدامات خاص (اجباری).

قرص فلوکستین برای چیست

هرگونه تغییر در خُلق و خو(تغییرات رفتاری،اضطراب،وحشت زدگی،مشکلات خواب،انجام دادن اعمال تکانه ای یا اعمالی که بدون فکر و انگیزه خاصی انجام میشوند،زودرنجی،احساس آشفتگی و پریشانی،انجام دادن اعمال آسیب زا،پرخاشگری،بی قراری،بیش فعالی جسمی یا روانی،افزایش افسردگی،داشتن افکاری در مورد آسیب زدن به خود و دیگران) و بروز علایم جدید را با پزشک در میان بگذارید. 2. هنوز مطالعات کافی بر روی انسان انجام نشده است تا اطمینان حاصل شود که این دارو چگونه ممکن است روی جنین تأثیر بگذارد. در زمان شروع مصرف نکات روی جعبه دارو را بخوانید و هر سوالی دارید از پزشک بپرسید. اگر دوز دارو را از دست دادید یا دارو را طبق برنامه مصرف نکردید: داروی شما ممکن است خوب کار نکند یا به طور کامل متوقف شود. اگر شدت آنها بیشتر است یا از بین نمی روند ، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. علائم شامل تب بالا ، اسپاسم عضلانی مداوم است که نمی توانید کنترل کنید و عضلات سفت است. اگر زیاد مصرف کنید: شما می توانید سطح خطرناکی از دارو را در بدن خود داشته باشید. اگر قرار باشد در طول دوران بارداری یا شیردهی قرص افسردگی مصرف کنید باید مزایا و معایب آن را بسنجید.

اگر باردار هستید، ممکن است نام شما در دفتر ثبت بارداری و به منظور ردیابی اثرات فلوکستین بر جنین ثبت شود. همانطور که گفته شد کلردیازپوکساید با نام تجاری Librium برای درمان اضطراب همچنین برای ترک اعتیاد به الکل و همچنین درمان اضطراب قبل عمل نیز استفاده می گردد. در سال ۲۰۱۰، بیش از ۲۴٫۴ میلیون نسخه از داروی فلوکستین ژنریک در ایالات متحده تحویل شد که آن را به سومین داروی ضدافسردگی تجویزی بعد از سرترالین و سیتالوپرام تبدیل می کند. اگر چه جهت بهبودی کامل ممکن است به ۴ هفته یا بیشتر وقت نیاز باشد.دوز بزرگسالان (سنین 18 تا 64 سال)دوز معمولی: 60 میلی گرم در روز که صبح مصرف میشود.فلوکستین نباید در کودکان زیر 7 سال استفاده شود.5: مقدار مصرف در اختلال هراسدوز بزرگسالان (سنین 18 تا 64 سال)دوز معمولی: 20 میلی گرم در روز.دوز اولیه: 10 میلی گرم در روز. وقتی احساس بهتر و خلق و خوی با ثباتی پیدا کردید، به احتمال زیاد چندین ماه دیگر باید به مصرف فلوکستین ادامه دهید تا بدن شما، توانایی تولید سروتونین را پیدا کند.اکثر پزشکان بازه زمانی 6 ماه تا یک سال برای رفع کامل علائم افسردگی توصیه می کنند.زیرا توقف درمان قبل از زمان تاثیر گذاری دارو؛ می تواند باعث بازگشت علائم افسردگی شود.

این امر بدان معناست که برای افزایش سطح فلوکستین در بدن حدود یک هفته زمان نیاز است.زیرا بعد از چند هفته بدن با این دارو سازگار شده و به آن عادت می نماید. مصرف این داروها با فلوکستین ممکن است خطر ابتلا به سندرم سروتونین را که می تواند کشنده باشد ، افزایش دهد. کاربامازپین مصرف این داروها با هم می تواند باعث تاری دید ، سرگیجه یا لرزش شود. ضربان قلب سریع یا تپش قلب، ضربان در قفسه سینه، تنگی نفس و سرگیجه ناگهانی. یک بار که این کپسول را نصف کردم سرگیجه داشتم … قرص فلوکستین را به صورت خوراکی، طبق تجویز پزشک، معمولا یک بار در روز، صبحها، مصرف کنید. در طی پنج هفته پس از قطع فلوکستین ، تیوریدازین مصرف نکنید. در طی پنج هفته پس از قطع فلوکستین ، MAOI مصرف نکنید. اگر داروی دیگری برای رقیق سازی خون مصرف می کنید ، می تواند باعث خونریزی خطرناک شود. پیوستن به گروهی برای افراد مبتلا به حملات پانیک یا اختلالات اضطرابی شما را با افراد دیگری که از همان مشکل رنج می برند، آشنا می کند. کپسول خوراکی فلوکستین باعث خواب آلودگی نمی شود ، اما می تواند عوارض جانبی دیگری ایجاد کند.

اگر ناگهان مصرف دارو را قطع کردید یا اصلاً آن را مصرف نکردید: اگر این دارو را مصرف نکنید ، علائم بیماری شما بهبود نمی یابد. حتماً در مورد تمام داروها ، ویتامین ها یا گیاهانی که مصرف می کنید به پزشک خود بگویید. بنابراین اگر با این نوع از عوارض فلوکستین برخورد کردید، حتما آن را به پزشک معالج خود بگویید. اگر دوز مصرفی را فراموش کنید چه باید کرد: دوز خود را به محض یادآوری مصرف کنید. اگر هنگام مصرف این دارو باردار شدید ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. اگر باردار هستید ، ممکن است نام شما در ثبت بارداری ذکر شود تا اثرات فلوکستین بر نوزاد را دنبال کنید. پرخوری عصبی. این وضعیت یک اختلال خوردن است که با پرخوری و به دنبال آن رفتارهای شدید برای جلوگیری از افزایش وزن (پاکسازی ، روزه داری یا ورزش بیش از حد) مشخص می شود. سندرم سروتونین یک شرایط بالقوه کشنده و خطرناک است که به صورت شروع ناگهانی سفتی عضلانی، افزایش دمای بدن، تغییر وضعیت روانی، سندرم بدخیمی نورولپتیک، احساس بی قراری درون روانی که خود را با ناتوانی در بی حرکت ماندن و نیاز فرد به راه رفتن طولانی مدت نشان می دهد، خونریزی واژینال و رحمی، نشانه ترک، تغییرات وزن به صورت کاهش یا افزایش وزن، افکار اقدام به خودکشی و اقدام به خودکشی، اعمال خشونت غیر ارادی نسبت به دیگران مشخص می شود.