کشف غیرمنتظره فسیل 2 میلیون ساله پانگولین در اروپا

در رفتن کشف یک پانگولین 2 میلیون ساله در رومانی افق جدیدی را در مطالعه این حیوان گشوده است، زیرا زمانی فقط در آفریقا و آسیا زندگی می کرد و تا آن زمان تصور می شد آخرین پانگولین اروپایی باشد. حدود 10 میلیون سال پیش. پس از یخبندان، اروپا را ترک کردند و به سمت جنوب حرکت کردند.

به گزارش فرارو، این کشف مربوط به کشف یک فسیل کاملا سالم از دست یک حیوان است که از سایت دیرینه شناسی Grancheno در رومانی (جنوب شرقی اروپا) به دست آمده است. مطالعات آزمایشگاهی روی این یافته نشان می دهد که این حیوانات در دوره پلیستوسن در اروپا زندگی می کردند. پلیستوسن یکی از دوره های زمین شناسی است که قدمت آن از 2.5 میلیون سال پیش تا 10000 سال پیش باز می شود.

پانگولین ها یا مورچه خواران فلس دار، عناوینی هستند که برای اشاره به گروهی از حیوانات از راسته فولیدوتا استفاده می شود. این راسته تنها شامل یک خانواده به نام Manidae است و خود خانواده به سه نسل Manis، Phataginus و Smutsia تقسیم می شود. آنها که اغلب به عنوان شاخ های فلس دار شناخته می شوند، شبیه آرمادیلوهایی هستند که در جنوب ایالات متحده زندگی می کنند. فسیل پانگولین تازه کشف شده متعلق به گونه ناشناخته ای از جنس Smutsia است که در حال حاضر فقط در آفریقا یافت می شود.

“قبلا تصور می شد اسموتزیا اصالتاً آفریقایی داشته باشد، زیرا قدیمی ترین نمونه آن، 5 میلیون سال پیش، در آفریقای جنوبی یافت شد و یک گونه زنده است. اکنون در سراسر آفریقا یافت می شود. با این حال، کشف فسیل های جدید در رومانی این موارد را تغییر داده است. برداشت های اولیه.” این مثال نشان می دهد که منطقه جغرافیایی زیستی اسموتزیا در حال حاضر بسیار بزرگ است.

مطالعات آزمایشگاهی نشان داده است که این گونه جدید که امروزه با نام Smutcia alteniensis شناخته می شود، بین 1.9 تا 2.2 میلیون سال پیش (پلیستوسن) می زیسته است. دکتر دکتر می‌گوید: «ما فسیل‌هایی از گونه‌های جدید حیوانات عجیب و غریب پیدا کردیم که شگفت‌انگیز است زیرا فسیل‌های پانگولین بسیار نادر هستند. به نام ترهون. این جوانترین پنگولین کشف شده در اروپا و تنها فسیل پانگولین در پلیستوسن در اروپا است. این تیم می‌گوید شناسایی فسیل به‌عنوان پانگولین بسیار مهم است، زیرا تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که پانگولین‌ها از سوابق دیرینه‌شناسی اروپا در طول میوسن میانه تقریباً 10 میلیون سال پیش ناپدید شدند.

به عبارت دیگر، یافته های دیرینه شناسی قبلی فرض می کردند که این پانگولین ها به دلیل روندهای یخبندان جهانی به آب و هوای گرمسیری و نیمه گرمسیری آورده شده اند. در همان زمان این حیوانات وارد آسیا و آفریقا شدند و در آنجا پخش شدند. اگرچه ارتباط پنگوئن با گونه های آسیایی و آفریقایی بی پاسخ ماند، برخی معتقد بودند که این پنگوئن بود که گونه های بعدی را ایجاد کرد. با این حال، کشف این فسیل های جدید به طور جدی این فرضیه را به چالش می کشد، زیرا اکنون می دانیم که همه پانگولین های اروپایی قاره را ترک نکردند و حتی با وجود یخبندان نتوانستند در شرایط آب و هوایی جدید زنده بمانند. باستان شناسان همچنین می گویند که بازسازی رایانه ای سایت گرانچو نشان می دهد که این سایت از علفزارها و جنگل های نسبتاً باز تشکیل شده است که زیستگاهی غیرعادی برای اکثر پانگولین ها است. مقاله تیمی در 21 دسامبر 2021 در مجله معتبر دیرینه شناسی مهره داران منتشر شد.

منبع: اخبار علمی

ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو