[ad_1]
در رفتنواشنگتن می خواهد تمرکز خود را بر خاورمیانه کاهش دهد. دولت بایدن از مشکلات خاورمیانه خسته شده است. با این وجود، پکن به تازگی حضور خود را در منطقه آغاز کرده است.
به گزارش فرارو، بردلی بومن در فارین پالیسی نوشت که دولت بایدن دیگر نمی تواند روابط رو به رشد تهران و پکن را نادیده بگیرد.
حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران روز جمعه برای تعمیق بیشتر “مشارکت راهبردی جامع” ایران و چین که سال گذشته انجام شد به پکن سفر می کند. افزایش همکاری های امنیتی بین دو کشور تهدیدی جدی برای امنیت آمریکا، اسرائیل و کشورهای عرب خلیج فارس است. برای رفع این مشکل، دولت بایدن اکنون باید تعدادی گام فوری بردارد.
وانگ ونبین، سخنگوی وزارت خارجه چین، سفر امیر عبداللین به پکن را در روز سه شنبه تایید کرد. وی گفت: چین آماده همکاری با ایران برای تقویت بیشتر شراکت راهبردی جامع چین و ایران است.
شراکت استراتژیک 25 ساله که در مارس 2021 توسط پکن و تهران امضا شد، مزایای زیادی را برای دو دشمن ایالات متحده که علیه حاکمیت قانون و ایالات متحده متحد شده اند، ارائه می دهد. چین با تقویت روابط با تهران، جای پای خود را در خاورمیانه تقویت می کند، ایالات متحده را تضعیف می کند و دسترسی بیشتری به نفت و سایر کالاهای مهم ایران پیدا می کند. در ازای آن، ایران میلیاردها دلار سرمایه گذاری از شرکت های چینی در زمینه انرژی و زیرساخت های خود دریافت خواهد کرد که باعث کاهش اثربخشی تحریم های آمریکا علیه این کشور می شود.
بیشتر همکاری های پکن و تهران بر روابط اقتصادی و سیاسی بین دو کشور متمرکز است. در واقع، سازمان همکاری شانگهای به رهبری چین و روسیه در سپتامبر گذشته به اتفاق آرا با اعطای عضویت کامل به ایران موافقت کرد. با این حال، نادیده گرفتن پیامدهای امنیتی روابط چین و ایران اشتباه است. همکاری نظامی چین و ایران فقط یک موضوع ایدئولوژیک یا نگرانی آینده نیست. این در حال حاضر اتفاق می افتد. آمادگی چین برای خرید انرژی از ایران و تمایل این کشور برای سرمایه گذاری در ایران حداقل دو پیامد منفی خواهد داشت که به مرور زمان مشخص خواهد شد.
به طور گسترده تر، سرمایه گذاری اضافی چین اثربخشی تحریم های ایالات متحده علیه ایران را تضعیف می کند. این امر به تناقض در هر گونه مذاکره در مورد برنامه هسته ای ایران می افزاید.
علاوه بر این، در حالی که مفاد نهایی توافقنامه مشارکت استراتژیک محرمانه است، نسخه فاش شده موسوم به «نسخه نهایی» از چین و ایران میخواهد تا آموزشهای نظامی، تمرینها و تاکتیکها، توسعه تسلیحات و تبادل اطلاعات را با یکدیگر ترکیب کنند. با همه انجامش بده این باید برای بقیه ایالات متحده، اسرائیل، عربستان سعودی و امارات متحده عربی نگران کننده باشد. آن کشورها باید به این سوال توجه کنند.
افزایش همکاری های نظامی بین چین و ایران می تواند در طول زمان به بهبود قابل توجهی در توانایی های نظامی تهران منجر شود. اگر نیروهای ایرانی تجهیزات ارتقا یافته چینی را خریداری کنند که از نظر منطقه ای غیرقابل دسترسی است، می توانند به این نتیجه برسند که می توانند از حمله ای که برای جلوگیری از پیشروی سریع ایران به سمت توانایی خود در ساخت سلاح هسته ای طراحی شده است، جلوگیری کنند. این تصور می تواند نزدیک شدن تهران به آستانه بمب اتمی را تسریع کند، احتمال آن را بیشتر کند و توقف آن را برای تهران دشوارتر کند.
ایران، چین و روسیه در دسامبر 2019 مانورهای نظامی مشترکی را در اقیانوس هند و در سپتامبر 2020 در روسیه برگزار کردند. بر اساس این گزارش، رزمایش مشترک دیگری با حضور نیروهای ایرانی و چینی در خلیج فارس برنامه ریزی شده است.
شایان ذکر است که بر اساس گزارش کمیسیون بازنگری اقتصادی و امنیتی آمریکا و چین، حداقل یکی از موشک هایی که تهران در حمله سال 2020 به نیروهای آمریکایی در پایگاه هوایی عین الاسد در عراق ادعا کرده است، احتمالا توسعه یافته است. استفاده از فناوری موشکی چین
تصادفی نیست که جزئیات دقیق همکاری امنیتی چین و ایران نامشخص است. پکن دلایل خوبی برای کاهش همکاری رو به رشد خود با تهران دارد. حزب کمونیست چین مشتاق برقراری روابط با کشورهای عرب در خلیج فارس است و بعید است پکن با کمک به نیروهای مسلح ایران در ریاض یا ابوظبی حمایت شود.
جنبش متوازن ساختاری احتمالاً توضیح می دهد که چرا وزرای خارجه عربستان سعودی، کویت، عمان و بحرین در چین حضور دارند. پکن به طور همزمان به دنبال تقویت روابط با تهران و خلیج فارس است. این به چین اجازه می دهد همکاری امنیتی دوجانبه رو به رشد خود با ایران را به گونه ای تنظیم کند که رهبران دیگر کشورهای خلیج فارس را تحریک نکند.
این یک چالش برای پکن خواهد بود و واشنگتن باید تلاش کند تا آن را دشوارتر کند. در انجام این کار، اولین گام واشنگتن این است که درک کند که امتناع از ارائه تجهیزات دفاع شخصی به شرکای عرب ایالات متحده در خلیج فارس تنها آنها را به خرید تسلیحات از چین و روسیه تشویق می کند. این امر باعث تقویت دو دشمن اصلی آمریکا و کاهش برتری آمریکا در خاورمیانه می شود. این قبلا در مورد مصر اتفاق افتاده است.
زمانی که قاهره در حوالی سال 2013 نتوانست هواپیماها، تانک ها و موشک های آمریکایی را خریداری کند، برای خرید هواپیماهای جنگنده به مسکو و پاریس و برای خرید هواپیماهای بدون سرنشین به پکن روی آورد. در مورد عربستان سعودی نیز همین اتفاق افتاده است و چین مشتاق است از این امتیاز استفاده کند.
دوم، واشنگتن باید شرکای خلیج فارس را تشویق کند تا از چین و روسیه به شفافیت دعوت کنند و به روس ها اطمینان دهد که ارائه زرادخانه بزرگ به ایران به طور جدی به روابط این کشور با شورای همکاری خلیج فارس آسیب می زند.
سوم، کنگره باید اطمینان حاصل کند که پنتاگون و جامعه اطلاعاتی گزارشهای دقیق، سالانه و طبقهبندی نشده درباره آموزشهای نظامی، تمرینها، توسعه تسلیحات و تبادل اطلاعات بین چین و ایران ارائه میکنند. الزامات قانونی برای گزارش در این زمینه از قبل وجود دارد، اما می توان آنها را بهبود بخشید و بهتر اجرا کرد. واشنگتن به منظور مطلع شدن از تصمیمات و جلوگیری از غافلگیری استراتژیک، به تبادل فعال اطلاعات در مورد همکاری نظامی چین و ایران با اسرائیل و شرکای عرب خلیج فارس نیاز دارد.
مشارکت راهبردی جامع چین و ایران، الحاق ایران به سازمان همکاری شانگهای و سفر وزیر امور خارجه ایران به چین در این هفته سه موضوع را برجسته می کند: همسویی پکن-تهران، نفوذ فزاینده پکن در خاورمیانه و رقابت در واشنگتن. و چین به عنوان دو ابرقدرت محدود به اقیانوس هند و اقیانوس آرام نخواهد بود. واشنگتن ممکن است از خاورمیانه خسته شده باشد. با این وجود، پکن شروع خود را در منطقه آغاز کرده است.
بردلی بومن؛ مدیر ارشد مرکز قدرت نظامی و سیاسی در بنیاد دفاع از دموکراسی ها. تمرکز او بر استراتژی و تاکتیک های دفاعی ایالات متحده است. او به عنوان مشاور امنیت ملی اعضای کمیته های نیروهای مسلح و روابط خارجی سنا خدمت کرده است. او همچنین به عنوان یک افسر نظامی و خلبان آمریکایی در افغانستان خدمت کرده است. بومن به مدت شش سال مشاور ارشد دفاعی سناتور جمهوریخواه بوده است. او به عنوان مشاور امنیت ملی سناتور تاد یانگ و در کمیته روابط خارجی سنا خدمت کرده است.
[ad_2]