[ad_1]
در رفتن باستان شناسان اخیراً مطالعه جامعی بر روی فسیل دایناسور غول پیکر پتروسا که در ایالات متحده یافت شده است، انجام دادند و دریافتند که این دایناسور قادر است با طول بال های آن حدود 12 متر پرواز کند و به بزرگترین پرنده تاریخ تبدیل شود. .
به گزارش فرارو، فسیل های مورد مطالعه متعلق به یک پتروشیمی غول پیکر است کوتزالکواتلوس طول بال های آن تا 40 فوت (کمی بیش از 12 متر) است. اگرچه این موجودات بال دارند و شما اغلب آنها را به عنوان یک موجود پرنده بزرگ در کتاب های فانتزی و سینمایی دیده اید، اما واقعیت این است که تا همین اواخر هیچ دلیل علمی محکمی برای توانایی آنها برای پرواز وجود نداشت. این ابهام به این دلیل است که تاکنون فسیل های زیادی از این حیوان پیدا نشده است و تمامی نمونه های مدرن از همان فسیل های یافت شده در تگزاس آمریکا به دست آمده اند.
تا همین اواخر، این که چگونه چنین موجود بزرگی می توانست بدن خود را به آسمان حمل کند و در آسمان شناور شود، یک راز پیچیده بود. برخی معتقد بودند که این موجود مانند یک خفاش خون آشام با استفاده از نوک بال های خود در زمین پرسه می زند، در حالی که برخی دیگر معتقد بودند که این موجود مانند پرندگان امروزی مانند آلباتروس پرواز می کند و پرواز می کند. در میان آنها دانشمندانی بودند که توانایی پرواز حیوانات را زیر سوال بردند و اساساً توانایی پرواز آنها را انکار کردند. اما اکنون تحقیقات گسترده جدید نشان داده است که این موجودات غول پیکر قطعا می توانند پرواز کنند.
این کشف بخشی از جامع ترین مطالعه روی دایناسورهای پتروس تا به امروز و بخشی از مطالعه جدید کوتزالکواتل ها است که توسط انجمن دیرینه شناسی مهره داران در 8 دسامبر 2021 منتشر شده است. «پتروسار تگزاس» از زمانی که در سال 1971 توسط داگلاس لاوسون، دانشجوی 22 ساله زمین‌شناسی در دانشگاه تگزاس کشف شد، جزء اصلی داستان‌ها و فیلم‌های دوران دایناسورها بوده است. او در رسانه ها نقش بسزایی داشت. با این حال، علم هرگز با این تصویر محبوب از یک دایناسور مطابقت نداشته است، زیرا هیچ مدرکی دال بر توانایی این موجود برای پرواز وجود ندارد، اما تحقیقات علمی گسترده ای روی این فسیل ها انجام نشده است.
متیو براون، مدیر باستان شناسی نجومی در دانشگاه تگزاس در آستین، گفت: “اگرچه کوتزالکواتل ها سال هاست شناخته شده اند، اما هرگز به طور عمیق مورد مطالعه قرار نگرفته اند و این اولین بار است که علم اسرار آنها را فاش می کند. در این مطالعه جدید، تمام استخوان های کوتزالکواتال تایید شده و مشکوک به همراه سایر سوخت های فسیلی مورد بررسی قرار گرفتند. این مطالعه دو گونه جدید پتروسار، از جمله کوتزالکواتل‌های جدید و کوچکتر با بال‌های 18 تا 20 فوتی را شناسایی کرد.
برایان اندرس، که تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی در مورد کوتزالکواتل ها در مدرسه جکسون آغاز کرد و اکنون محقق فوق دکتری در دانشگاه شفیلد است، گونه های جدید را به افتخار لاوسون تحلیل و نامگذاری کرد. کوتزالکواتلوس لاوسونی تماس گرفت. این مطالعه نشان داد که تنها 12 استخوان متعلق به گونه های بزرگ و فسیل های باقی مانده که تعداد آنها به صدها می رسد، متعلق به گونه های کوچکتر است. این مواد به اندازه کافی برای دانشمندان فراهم کرد تا بتوانند تقریباً کل اسکلت گونه های کوچک را بازسازی کنند و نحوه پرواز و حرکت آنها را مطالعه کنند. سپس با همان بینش های جدید، گونه های بزرگ نیر مورد بررسی قرار گرفت.
تحقیقات بیومکانیک توسط کوین پادیان، استاد بازنشسته دانشگاه کالیفرنیا و سردبیر این مجموعه تحقیقاتی انجام شد. او گفت: «پیترها استخوان‌های سینه‌ای بزرگی دارند که به ماهیچه‌های پرواز می‌چسبند، بنابراین بدون شک آنها پرندگان خارق‌العاده‌ای هستند». توماس لمان، استاد دانشگاه فناوری تگزاس، گفت که هر دو گونه کوتزالکواتلوس حدود 70 میلیون سال پیش در جنگل زندگی می کردند، اما هر کدام شیوه زندگی متفاوتی داشتند.
لمان با بررسی زمین‌شناسی منطقه‌ای که فسیل‌ها در آن یافت شد، به این نتیجه رسید که کوتژالکواتلاس‌های بزرگ ممکن است مانند حواصیل‌های امروزی زندگی می‌کنند و ممکن است به تنهایی در رودخانه‌ها و جویبارها شکار کرده باشند، اما به نظر می‌رسد که در گروه‌های گونه‌های کوچکتر باشند. برخی در دریاچه ها زندگی می کنند زیرا بیشتر فسیل های آنها در گروه های 30 تایی یافت می شود. در طول سال‌ها، محققان و هنرمندان کوتزالکواتلاس را به‌عنوان یک دایناسور گوشت‌خوار معرفی کرده‌اند، اما لمان می‌گوید این موجود غول‌پیکر از آرواره‌های بلند و بدون دندان خود فقط برای بلعیدن خرچنگ، کرم و صدف از حوضه‌های رودخانه‌ها و بستر برکه‌ها استفاده می‌کرد.
دارن نش، دیرینه‌شناس و پتروسورولوژیست که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: یافته‌های مطالعه جدید موهبتی برای دانش ما در مورد پتروسر بود که می‌تواند به عنوان سکوی پرشی برای تحقیقات آینده باشد. وی افزود: “اطلاعات دقیق در مورد سنجاقک ها (خانواده ای از پتروسارها با کوتزالکواتل ها) قبلاً هرگز جمع آوری نشده بود، بنابراین این اثر می تواند به عنوان یک راهنمای علمی کامل برای سال های آینده باشد.”
منبع: scitechdaily
ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو
[ad_2]
