رویاهای بزرگ غول های فناوری

جاه طلبی های شرکت های بزرگ فناوری حد و مرزی ندارند. سرمایه این شرکت ها در حوزه های مختلف جریان دارد. از ماشین های بدون راننده گرفته تا محاسبات کوانتومی. این نشان می دهد که مناطق پرسود گذشته در حال تغییر هستند و این شرکت ها به دنبال تصرف مناطق جدید هستند. سهم سرمایه گذاری در گردش مالی جانبازان دو برابر شده است.

به گزارش دنیای اقتصاد، آیا آرزوها و جاه طلبی های شرکت های بزرگ فناوری محدود است؟ اکتبر گذشته مارک زاکربرگ نام فیس بوک را به متا تغییر داد و گفت که آینده بشریت به دنیای مجازی خواهد رفت. در 18 ژانویه، مایکروسافت که اکنون بیش از 2 میلیارد ارزش دارد، به این نتیجه رسید که موقعیت آن چندان بزرگ نیست. سپس سازنده بازی های ویدیویی Activision Blizzard آن را به مبلغ 69 میلیارد دلار خرید تا بزرگترین معامله تاریخ خود را ثبت کند. در واقع، این تصمیمات بخشی از رشد سرمایه گذاری های گسترده و نوآورانه پنج شرکت بزرگ آمریکایی – آلفابت، آمازون، اپل، متا و مایکروسافت – با نام اختصاری MAAMA است. این شرکت ها در سال گذشته در مجموع 280 میلیارد دلار سرمایه گذاری کردند که معادل 9 درصد از کل سرمایه گذاری های تجاری ایالات متحده است که نسبت به پنج سال گذشته 4 درصد افزایش یافته است.

غول‌های فناوری خواهان فرصت بزرگ بعدی هستند و تحلیل اکونومیست از این معاملات، پتنت‌ها، انرژی‌های تجدیدپذیر و سایر معیارها نشان می‌دهد که سرمایه این شرکت‌ها به همه چیز سرازیر می‌شود. از ماشین های بدون راننده گرفته تا محاسبات کوانتومی. این پیشرفت منعکس کننده ترس های ناشی از از دست دادن اعتبار بخش های انتفاعی در سال 2010 است و البته غول های فناوری به سرعت در حال حرکت به بخش های یکدیگر هستند. به طوری که سهم فروش آنها از سال 2015 به 40 درصد رسیده است. به دلیل همه اینها، همه این شرکت ها در تلاش هستند تا زمین های جدید را تصاحب کنند.

آنها همچنین نگاهی اجمالی به تاریخ فناوری دارند، شرکت هایی که زمانی بر بازار تسلط داشتند و سپس سقوط کردند. اما نه به خاطر قانونگذاران و قانونگذاران، بلکه به دلیل از دست دادن فرصت بزرگ بعدی. Fairchild Semiconductor، شرکتی که بازار را در دهه 1950 ایجاد کرد، اکنون فقط در کتاب وجود دارد. IBM در سال 1983 سودآورترین شرکت ایالات متحده بود، اما هشت سال بعد به دلیل جابجایی اشتباه و ناخواسته از مینی فریم ها به رایانه های شخصی آن را از دست داد. نوکیا که زمانی در زمینه دستگاه های تلفن همراه شکست ناپذیر به حساب می آمد، به آرامی وارد بازار تلفن های هوشمند می شود و از روندهای بازار عقب مانده است. پنج شرکت بزرگ فناوری ایالات متحده، یا MAAMA، کل سال 2010 را صرف تقویت تسلط بر بازار کردند. جایگاهی برای ابزارهای تجاری برای مایکروسافت، آمازون در تجارت الکترونیک و متا در رسانه های اجتماعی. ویروس کرونا تقاضا را در صنعت فناوری افزایش داده است و تقاضا برای رایانش ابری بازار را از شرکت‌های قدیمی و بزرگ‌تر به استارت‌آپ‌ها و شرکت‌های نوظهور و غیر بزرگ تغییر داده است. اپل و آلفابت اکنون بزرگتر از فولاد و نفت استاندارد ایالات متحده هستند. دو شرکت بزرگ که در دهه 1900 بر بازار تسلط داشتند و سود آنها تقریباً برابر با تولید ناخالص داخلی کشور بود. با این حال، عملکرد گذشته ممکن است نشانه ای از نتایج آینده نباشد و اکنون همه این شرکت ها در تلاش هستند تا برای آنچه در آینده اتفاق می افتد آماده شوند.

مشکل این است که هیچ کس نمی داند چه اتفاقی خواهد افتاد. با این حال، ممکن است دستگاه‌های فیزیکی جدیدی در بازار وجود داشته باشد که تلفن‌های هوشمند را به‌عنوان ابزار اصلی و محبوب دسترسی به اطلاعات و خدمات، بی‌اعتبار و جایگزین کند. بنابراین هر شرکتی که چنین دستگاه هایی را تولید کند، کنترل دسترسی کاربران را خواهد داشت. توضیح می دهد که چرا اپل قصد دارد یک هدست واقعیت مجازی برای رقابت با Oculus Meta و HoloLens مایکروسافت ایجاد کند. آلفابت، اپل و آمازون نیز ریسک های بزرگ و گران قیمتی را در زمینه خودروهای خودران متحمل شده اند. در همین حال، برخی از شرکت‌ها پول زیادی را صرف اتخاذ روش‌های جدید مانند محاسبات کوانتومی برای طراحی تراشه‌های اختصاصی و ارائه قدرت پردازش لازم برای عرضه هر دستگاه جدید به بازار می‌کنند.

از دیگر اولویت‌های شرکت‌های MAAMA بر توسعه پلتفرم‌های نرم‌افزاری است که به آن‌ها اجازه می‌دهد با جذب کاربران، هزینه‌های اشتراک را به دست آورند و سپس با تکیه بر شبکه برای جذب کاربران بیشتر، درآمد بیشتری کسب کنند. به همین دلیل است که فیس بوک سالانه 10 میلیارد دلار در دنیای آنلاین فراگیر موسوم به Metavar سرمایه گذاری می کند. اپل همچنین در حال توسعه یک باغ وابسته برای کاربران دستگاه های خود است. خدماتی که زمینه هایی مانند کلاس های تناسب اندام و برنامه های تلویزیونی را متنوع می کند. در حالی که خرید اکتیویژن به مایکروسافت کمک می کند تا تجربه غنی تری را برای مشتریان خدمات بازی خود فراهم کند، پلتفرم مش این شرکت با هدف ایجاد فضاهای کاری سه بعدی مجازی برای کاربران شرکتی است. پلتفرم‌های رایانش ابری آلفابت، آمازون و مایکروسافت از شرکت‌های دیگر اشتراک‌هایی دریافت می‌کنند تا فضای رایانه‌شان را سازماندهی کنند و دولت، رقبا و میلیاردها مصرف‌کننده که می‌ترسیدند این سیستم بیش از حد قدرتمند شود، همچنان در معرض خطر هستند.

یک دیدگاه این است که این شرکت‌ها مزیت بی‌نظیری نسبت به تعداد زیادی مشتری دارند و اطلاعاتی را که با کمک هوش مصنوعی به دست می‌آورند کنترل می‌کنند. آیا این شرکت های بزرگ از این فرصت برای درهم شکستن و درهم شکستن رقبای خود استفاده نمی کنند؟ با این حال، به نظر می رسد که همه این حوزه های جدید در حال حاضر رقابتی هستند. بسیاری از شرکت های دیگر وارد رقابت متاوار شده اند. برای مثال Fortnite که توسط Epic Games توسعه یافته است، بیش از 300 میلیون بازیکن در سراسر جهان دارد، در حالی که 47 میلیون گیمر Roblox هر ماه 3 میلیارد ساعت را در این پلتفرم سپری می کنند. شرکت تراشه‌های انویدیا نیز به سمت Metavars حرکت می‌کند. حتی خرید اکتیویژن مایکروسافت نیز تنها 10 تا 15 درصد از سهم این شرکت بازی سازی از بازار بازی کاسته است و آن را بدون انحصار باقی می گذارد. در زمینه خودروهای خودران، شرکت های بزرگ فناوری با شرکت هایی مانند تسلا، جنرال موتورز و فولکس واگن رقابت می کنند. گویی رقبای جدیدی از مناطق دیگر با سرعتی غیرمنتظره در حال ظهور هستند. Tikotak در عرصه رسانه های اجتماعی ظهور کرده است.

علاوه بر این، فرصتی در خارج از این مناطق وجود دارد که در آن پلتفرم های متمرکز کمتر تسلط دارند. فناوری یادگیری عمیق، که شکل رایج هوش مصنوعی امروزی است، به شدت به داده ها متکی است، اما ماهیت هوش مصنوعی آینده ممکن است چندان وابسته نباشد. علاوه بر این، خدمات غیرمتمرکز بلاک چین متعلق به کاربران است که معمولاً به عنوان Web3 شناخته می شود. در حال حاضر، این سرویس ها رابط کاربری پیچیده ای دارند، انرژی زیادی مصرف می کنند و همیشه آنطور که به نظر می رسد غیرمتمرکز نیستند. اما در یک حوزه، امور مالی غیرمتمرکز یا DeFi به سرعت در حال پیشرفت است.

با این حال، تنظیم کننده ها و قانونگذاران وسوسه می شوند که به طور فعال نظارت و محدود کنند. لینا خان، رئیس کمیسیون تجارت فدرال، که اکنون بالاترین مقام ضد انحصاری است، در سال 2020 پیشنهاد کرد که شرکت های بزرگ فناوری از گسترش به مناطق مشابه منع شوند. برخی از دعاوی بزرگ ضد انحصار ممکن است تا سال 2023 به دادگاه های ایالات متحده برسد. از سوی دیگر، اروپا احتمالا به زودی قانون جامعی را برای بازار دیجیتال تصویب خواهد کرد. این کار با هدف اجرای قانون برای محدود کردن رفتار بازار آینده آنها به جای مجازات شرکت های بزرگ فناوری در موارد بی اعتمادی انجام می شود.

با این حال، یک تلنگر کوتاه بهترین استراتژی است. سرمایه گذاری در صنعت فناوری منجر به افزایش بهره وری می شود و در دهه گذشته، سهم جریان نقدی سرمایه گذاری مجدد توسط غول های فناوری تقریباً دو برابر شده است. سازمان های ضد انحصار سخت کار می کنند تا فناوری آینده را پیش بینی کنند. امروزه این موسسات می توانند از انجام معاملات انحصاری شرکت ها در بازارهای جدید جلوگیری کنند. این برخورد هنوز خطرناک تلقی نمی شود. در واقع، تاریخ نشان داده است که غول های فناوری اغلب در تسلط بر بازارهای فناوری نوظهور شکست خورده اند. اگر غول‌های فناوری امروزی بخواهند میلیاردها دلار در حوزه‌های جدید خرج کنند تا از آن مخمصه خارج شوند، دلیلی برای جلوگیری از آنها وجود ندارد.