در حاملگی فلوکستین معمولامصرف نمی شود ولی مصرف یا عدم مصرف این دارو در حاملگی به نظر روان پزشک تان بستگی دارد. پرخوری عصبی. این وضعیت یک اختلال خوردن است که با پرخوری و به دنبال آن رفتارهای افراطی برای جلوگیری از افزایش وزن (پاکسازی، روزه گرفتن یا ورزش زیاد) مشخص می شود. اشتراک آن خلاف قانون است. علائم این بیماری شامل اضطراب، تعریق، زوزه عضلات و سردرگمی است. مصرف این داروو تجویز دوز باید با تجویز پزشک صورت پذیرد. 5- در صورت داشتن مشکلات کبدی، دیابت، کمبود سدیم در خون، کم بودن آب بدن، تشنج، زخم معده و گلوکوم حتما به پزشک خود اطلاع دهید. قند خون خود را به طور منظم بررسی کرده و نتیجه را به پزشک خود اطلاع دهید. 9. در چند هفته اول درمان با فلوکستین بایدنظارت بیشتری در کنترل قند خون داشته و در صورت لزوم درمان دیابت را متناسب با دوز فلوکستین تطبیقدهید. قطع ناگهانی فلوکستین ممکن است باعث تشدید علائم بیماری شود و لازم است به مرور دوز آن را کاهش دهید.
فلوکستین برای چیست
یکی از رایجترین مواد مخدر که امروزه بسیاری از افراد با آن درگیر هستند شیشه است، اگر شما نیز به مصرف این ماده اعتیاد آور درگیر شدهاید و دنبال یک داروی موثر قوی برای خلاص شدن از شیشه هستید و پرسش برای ترک شیشه چه بخوریم؟ این نشانه ها وقتی برخی داروها به طور ناگهانی متوقف می شوند رخ می دهد. سیتالوپرام: اوج غلظت پلاسمایی ۴ ساعت پس از تجویز رخ می دهد. برای کمک به یادآوری ، هر روز آنرا در همان ساعت بخورید. غلظت آن در پلاسمای خون پس از ۴ تا ۶ ساعت به حداکثر میرسد و درصد وابستگی آن به پروتئین پلاسمای خون حدود ۹۵٪ است. سلامت روانی و مشکلات رفتاری یکی از موضوعاتی است که باید حواستان به آن باشد. اگر علائم شما بهبودی نداشت، از دارو استفاده کنید و به پزشک خود بگوئید. در صورتی که به فلوکستین حساسیت دارید یا از هر نوع آلرژی دارویی رنج می برید حتما قبل از مصرف به پزشک اطلاع دهید. علائم آلرژی به فلوکستین که در صورت بروز باید فورا به اورژانس مراجعه کرد عبارتند از: کهیر، بثورات پوستی، تورم گلو، زبان و صورت، تنگی نفس و خس خس کردن سینه.
10 درمان خانگی آن)؛ تنفس دشوار، ورم صورت، لبها، زبان یا گلو، با اورژانس تماس بگیرید. اگر بعد از مصرف فلوکستین با واکنش های آلرژیک از جمله کهیر یا راش های پوستی، مشکل تنفس، ورم صورت، لب ها، زبان یا گلو مواجه شدید به اورژانس مراجعه کنید. حیطه اثر این دارو بسیار گستردهتر از موارد ذکر شدهاست و تنها پس از مصرف منظم آن اثرات مطلوب حتی ناخواسته ای در هر مصرفکننده دارد. ممکن است اگر دارویی همراه فلوکستین مصرفشود، خیلی عوارض داشته باشد؛ اما وقتی شرایط بیمار را در نظر می گیریم ترجیح می دهیم که آن را تجویز کنیم و فواید آن را بیش از مضراتش می دانیم. ممکن است واکنش به فلوکستین خیلی شدید باشد به طوری که نیاز باشد از اورژانس کمک بگیرید. با این حال، این داروها دارای تفاوت هایی هستند، از جمله اینکه برای چه افرادی استفاده می شوند. قبل از استفاده از این دارو سابقه پزشکی خود را در اختیار پزشک قرار دهید بخصوص اگر سابقه اختلال افسردگی دوقطبی یا مانیک در خود یا خانواده، سابقه اقدام به خودکشی در خود یا خانواده، مشکلات کبد، کلیوی، دیابت، کمبود سدیم در خون (به دلیل مصرف دیورتیک ها)، کم آبی شدید، تشنج، زخم روده یا معده، سابقه ابتلا به گلوکوم (نوع زاویه بسته) در خود یا خانواده و مصرف مواد مخدر داشته اید.
در زمان حاملگی بهتر است دارو تحت نظر پزشک درمان گر به طور موقت قطع شود ولی اگر پزشک صلاح ببیند می توانید مصرف دارو را از ماه چهارم حاملگی ادامه دهید. تا زمانی که فلوکستین را روزانه در وقتی یکسان مصرف کنید، می توانید آن را در هر زمانی از روز مصرف کنید. اگرچه داروهای ضدافسردگی دیگری نیز وجود دارند که اثربخشی آنها به اندازه پروزاک است اما شاید این کپسول های ۱۰ و ۲۰ میلی گرمی خواص دیگری هم داشته یا شاید عوارض جانبی کمتری دارا باشند که سبب رواج آن شده است. به همین دلیل این دارو معمولاً برای کاهش اضطراب به صورت کوتاه مدت تجویز می گردد. معمولا هر چه نیمه عمر دارو کوتاه باشد، احتمال بروز عوارض ترک بیشتر خواهد بود. نیمه عمر طولانی کپسول فلوکستین باعث می شود که این دارو بعد از قطع درمان به خصوص در مقایسه با ضدافسردگی های دارای نیمه عمر کوتاه تر کمتر باعث ایجاد سندرم قطع دارو شود. با گذشت زمان، فلوکستین و نورفلوکستین متابولیسمخود را مهار می کنند و بنابراین نیمه عمر حذفی آن از ۱ تا ۳ روز بعد از دوز اول به ۴ تا ۶ روز بعد از استفاده بلندمدت افزایش می یابد. نیمه عمر به مدت زمانی گفته می شود که بدن برای متابولیسم 50% از مواد فعال دارو و از بین بردن آن نیاز دارد.
