چالش های کد واقعی چیست؟

در رفتن بانک مرکزی در نظر دارد در آینده نزدیک کد پول ملی ایران را به نام رمز واقعی عرضه کند. رئیس کل بانک مرکزی در این خصوص گفت: چارچوب انتشار کد واقعی درست شده است اما کارشناسان فنی همچنان در حال کار برای شروع آن هستند. به گفته مسئولان بانک مرکزی رمز ریالی به صورت اسکناس است اما در فضای دیجیتال منتشر و در اختیار عموم قرار می گیرد.

به گزارش فرارو، البته ایران تنها کشوری نیست که رمز ارز ملی خود را ایجاد کرده است. این نظرسنجی نشان داد که کشورهایی مانند سوئد، تایلند، چین، بریتانیا، ایالات متحده، ترکیه، روسیه، سوئیس، ونزوئلا، ایسلند، قبرس، کانادا، کره جنوبی، اوکراین، هند، ژاپن و قطر در حال کار بر روی آن هستند. کد روی پروژه آنها پول ملی دارند.

اما طبیعی است که جایگزینی پول فیزیکی با پول دیجیتال می تواند منجر به چالش ها و مزایای قابل توجه و همچنین مشکلات شود.

یکی از دغدغه‌های اصلی شرکت‌کنندگان در بازار ارزهای دیجیتال، امنیت کیف پول و محافظت از رمز عبور است. علاوه بر این، دولت و برخی بانک های مرکزی نگران کاهش تسلط خود بر بازارهای پولی و بانکی هستند.

مشارکت مستقیم بانک مرکزی در حفظ و ارائه خدمات رمزنگاری یک چالش بزرگ است

امیرعباس امامی، اقتصاددان و پژوهشگر حوزه اقتصاد بلاک چین درباره فرصت ها و چالش های ارزهای دیجیتال با فرخ تعامل کرد وی گفت: به طور کلی ارزهای رمزنگاری شده یا ارزهای رمزنگاری شده بانک مرکزی (CBDC) که در ایران به درستی از آنها نام گذاری شده است، اساساً همان ارزهای اعتباری کشورها است. به عبارت دیگر می توان گفت رمزیال از نظر کارکرد با واقعی تفاوتی ندارد; بنابراین اولین چیزی که باید به آن توجه کرد این است که این ارزهای دیجیتال با ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز مانند بیت کوین و غیره متفاوت هستند و اساساً هیچ رقیب یا جایگزینی ندارند. بانک های مرکزی هیچ ادعایی برای جایگزینی با ارز دیجیتال غیرمتمرکز ندارند. برای استفاده از فناوری جدید، تنها بانک‌های مرکزی باید ارز اعتباری موجود خود را مجدداً توزیع کنند.

وی افزود: بدیهی است رمز ارزیال به عنوان یک پدیده جدید پولی چالش ها و فرصت های خاص خود را در حوزه های مختلف نظام بانکی، پولشویی، مسائل امنیتی و فنی دارد. با وجود این چالش ها، امروزه تقریباً اجماع بالایی در بین بانک های مرکزی بر سر ایجاد ارزهای رمزنگاری شده وجود دارد و خوشبختانه بانک مرکزی کشورمان نیز با درک ضرورت این مشکل تصمیم گرفته است در این مسیر حرکت کند و از این فناوری استفاده کند. . به طور کلی از دیدگاه بانک مرکزی به عنوان متولی سامانه ارزی رمزیال، این فرصتی است برای نظارت و نظارت بر معاملات و بهبود ساختار نظام پرداخت به ویژه در پرداخت های خرد.

این کارشناس اقتصادی افزود: اما نکته مهم این است که حداقل دو معماری برای بانک مرکزی برای ایجاد و مدیریت ارزهای رمزپایه قابل تصور است. یک روش این است که مانند سیستم فعلی که در آن افراد حساب بانک مرکزی ندارند و با بانک‌های تجاری تعامل دارند، دسترسی به ارزهای دیجیتال توسط بانک‌های تجاری میانجی‌گری می‌شود و توسط بانک‌های تجاری ایجاد می‌شود. در واقع، بانک‌های تجاری، رمز عبور را خودشان ایجاد می‌کنند و در چارچوب تعریف‌شده بانک مرکزی در اختیار کاربران قرار می‌دهند و حساب‌ها و تراکنش‌ها را از طریق بلاک چین کنسرسیوم بین بانکی با نظارت عالی بانک مرکزی مدیریت می‌کنند. نقدی که به این روش وارد است این است که ارز رمزنگاری شده ایجاد شده در این روش از پول تولید شده توسط سیستم بانکی تشکیل شده و در اصل ارز رمزنگاری شده بانک مرکزی نیست، بانک به گونه ای است که می توان کد تولید شده را به عنوان کد در نظر گرفت. بانک مرکزی و آنها می توانند از آن بهره ببرند.

وی گفت: گزینه دوم این است که بانک مرکزی بتواند در شبکه بلاک چین یا غیربلاک چین رمز عبور ایجاد کند و حساب های بانکی افراد را توسط بانک های کارگزار منتخب به رمز تبدیل کند. بدیهی است در این صورت تمام کنترل شبکه ارزهای دیجیتال در اختیار بانک مرکزی است و بانک‌های تجاری حداکثر تا حداکثر نودها اقدام به تراکنش، احراز هویت و تایید خواهند کرد. اما انتقاداتی نیز نسبت به این روش وجود دارد که بسیار شبیه به روش بانک خلق چین در انتشار یوان دیجیتال است و به نظر می رسد مشابه روش مورد استفاده بانک مرکزی جمهوری اسلامی باشد.

امامی با اشاره به اینکه استفاده از روش دوم یعنی روش مستقیم می تواند چالش هایی داشته باشد، تصریح کرد: بسیاری معتقدند مردم باید در بانک مرکزی حساب داشته باشند و همه این داده ها به صورت متمرکز در اختیار بانک مرکزی قرار گیرد. ، خطرات قابل توجهی وجود دارد. مسیرهای مختلف از جمله ناامنی سایبری و وجود یک نقطه شکست. علاوه بر این، ورود به یک جزء متمرکز برای محافظت از حریم خصوصی افراد و ارائه جزئیات تراکنش‌های خرد فردی بحث‌برانگیز است. اما شاید مهم ترین انتقادی که به این سیستم وارد است این باشد که در این سیستم بانک مرکزی در رقابت با سایر بانک های تجاری خدمات خرد بانکی را ارائه می کند و حساب های شخصی را مستقیما نگهداری می کند. حضور بانک مرکزی در میدان بازی و رقابت با بخش خصوصی پدیده ای است که فضای کسب و کار در منطقه را به شدت تخریب کرده و نوآوری را به سطح بالایی محدود می کند.

وی افزود: در صورتی که بانک مرکزی مستقیماً خدمات ارزهای دیجیتال را نظارت و ارائه کند، زیرا این ارز دیجیتال عملکرد کیف پول فعلی افراد را شناسایی می کند، منابع موجود در حساب های دیداری بانک به سرعت رمزگشایی می شود و از این رو فشار قابل توجهی بر سیستم بانکی وارد می شود. حساب بانک ها به صفر می رسد دلیل این مهاجرت این است که ارز دیجیتال به دلیل حداکثر اعتبار بانک مرکزی عملاً بدون ریسک است و منطقی نیست که مردم منابع خود را به حساب موسسه مالی دیگری واریز کنند. از حساب‌ها جذاب است؛ بنابراین چالشی جدی برای نظام بانکی است زیرا رقیب آنها دیگر بانک تجاری نیست و بانک مرکزی با آنها رقابت کرده است، رقابتی که بعید است در آن برنده شوند. این امر – به معنای کارگزار نظام بانکی – مایه خرسندی و دلیلی برای ورود بازیگران جدید به عرصه فین تک خواهد بود، اما در هر صورت اگر بانک مرکزی معتقد باشد باید وضعیت فعلی سیستم حفظ شود. توسط بانک بدون در نظر گرفتن هیچ ترتیبی برای این سیستم، این سیستم یک شوک بزرگ خواهد بود.

پژوهشگر حوزه اقتصاد بلاک چین در تشریح نوع شبکه و کارکردهای ارزهای دیجیتال گفت: بانک های مرکزی مانند همیشه مسئولیت طراحی، ایجاد، توزیع و ثبت تراکنش ها و در نهایت پیاده سازی شبکه ارزهای دیجیتال خود را بر عهده دارند. وی گفت: در حالی که ما با انحصار، حریم خصوصی و متمرکز بودن شبکه ارزهای دیجیتال بانک مرکزی مخالفتی نداریم، این واقعیت که این بانک تنها شبکه مجاز برای تراکنش‌های ارزهای دیجیتال است، قطعاً یک نقص بزرگ است. وی ادامه داد: در توضیح این ایراد باید توجه داشت که اگر بانک مرکزی اجازه چاپ مجدد رمزریال را در شبکه های بلاک چین عمومی مانند اتریوم ندهد، رمزریال به توسعه اکوسیستم بلاک چین و تجارت بلاک چین کمکی نخواهد کرد. می کند. معادل تجارت الکترونیکی.” عنوان پارادایم جدید را بدانید – این اتفاق نخواهد افتاد. زیرا بسیاری از افراد به دلایل فنی و بازار ترجیح می دهند برنامه های غیرمتمرکز خود را بر روی بلاک چین عمومی بنویسند و بدون شبکه بلاک چین واقعی امکان ارائه خدمات به صورت واقعی وجود ندارد. و این یک مشکل جدی است. . در نتیجه، ارزهای دیجیتال در اکوسیستم بلاک چین گسترده نیستند. بنابراین، بانک مرکزی باید مکانیزمی ایجاد کند که به مؤسسات معتبر مانند مؤسسات مالی اجازه دهد تا توکن‌های ارزهای دیجیتال را در سایر شبکه‌های بلاک چین تحت سایر چارچوب‌های نظارتی بانک مرکزی مجدداً منتشر کنند.

امامی افزود: متأسفانه امروز بسیاری از مردم نگران هستند که بانک مرکزی در این زمینه خط قرمزی دارد و علاقه ای به بازنشر این کد در هیچ شبکه بلاک چین دیگری ندارد. دو خطر وجود دارد. اول اینکه بانک مرکزی و اقتصاد کشور را از موهبت محروم می کند و دوم اینکه اگر روزی اپلیکیشن های غیرمتمرکز فراگیر شود و واقعیت هایی در شبکه ای مانند اتریوم برای این فضا مورد نیاز باشد، خود بازار سازوکارهای نوآورانه ای ارائه می دهد. خود خودش. همانطور که امروز برای برخی ارزها مانند دلار انجام می شود. این پدیده به معنای ایجاد مکانیزم غیررسمی برای ایجاد ارزهای رمزنگاری شده است که ریسک های غیرضروری را بر افراد تحمیل می کند و کنترل بانک مرکزی را بر مکانیسم ایجاد و انتقال ارزهای دیجیتال محدود می کند.

یک محقق در حوزه اقتصاد بلاک چین گفت: به طور کلی ایجاد ارز دیجیتال اتفاق خوب و مبارکی است و من معتقدم که ارز دیجیتال با نگاه درست می تواند منشأ برکات بسیاری برای اقتصاد کشور باشد.