کشف اولین فرهنگ انسانی که توسط شهاب ها نابود شد!

فارو- بیش از 1500 سال پیش، یک فرهنگ رایج به نام سنت هوپل هوپل (یا فرهنگ هوپول) که امروزه در سراسر شرق ایالات متحده گسترش یافته است، ناگهان ناپدید شد و دانشمندان دقیقاً نمی دانند که چرا این ناپدید شدن رخ داده است. اما اکنون تیمی از دانشمندان شواهدی یافته اند که نشان می دهد انفجارهای فضایی و شهاب سنگ ها ممکن است جدی ترین علت باشد.

به گزارش فرارو، سنت هوپول (همچنین به عنوان فرهنگ هوپول شناخته می شود) جنبه های کلی تمدن بومیان آمریکای قبل از کریستف را توصیف می کند که در رودخانه های شمال شرقی و میانه غربی شرق وودلند از 100 قبل از میلاد تا 500 قبل از میلاد شکوفا شده بود. سنت هوپل فقط یک فرهنگ یا جامعه نبود، بلکه مجموعه ای پراکنده از مردم بود که توسط شبکه ای عمومی از مسیرهای تجاری به هم متصل شده بودند. این فرهنگ، به طور گسترده، از سواحل شمالی دریاچه انتاریو تا تپه‌های رودخانه کریستال هند در فلوریدا کنونی امتداد داشت.

در دهه 500 عصر ما، این فرهنگ ناگهان ناپدید شد و هیچ نشانی از تجارت، ساخت و ساز یا حتی تولید آثار هنری باقی نگذاشت. این از دست دادن فرهنگ هوپول همیشه یک راز بوده است که بسیاری از دانشمندان سعی در حل آن داشته اند. جنگ برای ثروت، تغییرات آب و هوایی که منجر به مهاجرت حیوانات در نتیجه رقابت بین سکونتگاه‌ها شد و حتی گسترش کشاورزی و نه تجارت، از جمله فرضیه‌های انقراض این فرهنگ بود، اما هیچ یک از این فرضیه‌ها نبودند. ثابت شده است. ناپدید شدن. اکنون راه جدیدی برای کاوش باز است. تکه های یک دنباله دار نزدیک به زمین را پیدا کنید.

محققان 11 مکان باستان شناسی مختلف را در هوپول، سه ایالت مختلف، حفاری کردند و غلظت های غیرعادی ایریدیوم و پلاتین، نشانه هایی از بقایای شهاب سنگ را پیدا کردند. در عین حال، درز زغال سنگ در رسوبات نشان دهنده دوره ای با شدت حرارت بالا است. فرض بر این است که قطعات یک دنباله دار در حال عبور می تواند در نزدیکی جامعه هوپول اوهایو به زمین برخورد کند و باعث انفجار هوایی شود که تأثیری عمیق و بالقوه ویرانگر بر محیط محلی داشته باشد.

شواهدی که نشان می‌دهد انسان‌ها تکه‌هایی از شهاب‌سنگ‌ها را جمع‌آوری کرده و آن‌ها را در جواهرات و ابزار قرار داده‌اند، و همچنین نشانه‌هایی از تخریب در فرهنگ‌های محلی محلی، نشان می‌دهد که این رویداد مهمی در آن زمان بوده است. کمک کرد. البته قلاب های دیگری نیز وجود دارد. در نزدیکی مرکز بارش شهابی، تپه ای ساخته دست بشر به شکل دنباله دار وجود دارد. کار زمینی میلفورد میگویند. برخی از محققان معتقدند که این بنا به حدی خطرناک بوده که توسط بازماندگان این فرهنگ ساخته شده است. علاوه بر این، در حالی که برخی از قبایل امروزی که بسیاری از آنها را از فرزندان فرهنگ هوپول می دانند، داستان این فاجعه همچنان در میان قبایل سابق نقل می شود.

کنت تانکرسلی، انسان شناس دانشگاه سینسیناتی در اوهایو، می گوید که میامی یک مار شاخدار است که در آسمان پرواز می کند و قبل از افتادن در رودخانه، سنگ ها را به زمین پرتاب می کند. در واقع وقتی دنباله‌داری را می‌بیند که از هوا می‌گذرد، شبیه یک مار بزرگ به نظر می‌رسد. شاونی ها آن را پلنگ آسمانی می نامند که قدرت تخریب جنگل ها را دارد و قبایل اتاوا داستان هایی را در مورد روزی که خورشید از آسمان فرود آمد تعریف می کنند. همه این وقایع ریشه ای ریشه های بسیار قدیمی دارند که نشان می دهد یک اتفاق وحشتناک در گذشته های دور این افراد را نابود کرده است.

محققان می‌گویند شهاب‌سنگ‌های باقی‌مانده از چنین رویدادهایی می‌توانند به عنوان اطلاعاتی مانند اثر انگشت برای ما استفاده کنند. تانکرسلی گفت: “رویدادهای فضایی مانند سیارک ها و انفجارهای دنباله دار مقادیر زیادی عنصر کمیاب به نام پلاتین را به جا می گذارند.” این مشکل همچنین در فوران های آتشفشانی پلاتین یافت می شود. بنابراین ما به دنبال عنصر کمیاب دیگری هستیم که در رویدادهای فرازمینی مانند برخورد شهاب سنگ و خطوطی از ایریدیوم و پلاتین یافت شده است. این تیم از میکروسکوپ الکترونی روبشی و طیف‌سنجی پراکندگی انرژی برای شناسایی عناصر موجود در رسوبی که جمع‌آوری کردند، استفاده کردند. بقایای قطعات شهاب سنگ به ویژه در فرهنگ گوپل در مقایسه با مکان ها و دوره های دیگر متراکم بود.

در همان زمان، تعیین مواد با استفاده از 14 روش کربن و سن سنجی گونه شناسی انجام شد. محققین بر این باورند که این رویداد بین سالهای 252 تا 383 پس از میلاد روی داده است سوابق تاریخی نشان می دهد که 69 دنباله دار در همین دوره ثبت شده است. این مطالعه جدید نشان می دهد که این انفجار در فضا می تواند باعث آتش سوزی به مساحت 9200 مایل مربع (تقریبا 23828 کیلومتر مربع) شود.

تحقیقات بیشتری برای درک بهتر چگونگی تأثیر بارش شهابی بر چنین منطقه وسیعی برنامه ریزی شده است. به عنوان مثال، چشم انداز گیاه شناسی آن زمان را می توان با مشاهده دقیق گرد و غبار به دام افتاده در رسوبات تجزیه و تحلیل کرد. با این حال، محققان اذعان می کنند که هنوز سوالات بی پاسخ زیادی وجود دارد، زیرا ردیابی 1500 سال تاریخ آسان نیست. هنوز در مکان‌های خاص و در این دوره زمانی خاص به تحقیقات زیادی نیاز دارد. دیوید لنز، دیرینه شناس دانشگاه سینسیناتی می گوید: «ما چند نقطه روشن در تاریکی داریم تا ببینیم دقیقاً چه اتفاقی برای این فرهنگ افتاده است. اما ما قطعاً با یک منطقه بسیار گرم دست و پنجه نرم می کنیم که فاجعه ای برای مردم منطقه بود. لازم به ذکر است که نتایج این مطالعه در مجله منتشر شده است گزارش های علمی این منتشر شده است.

منبع: Sciencealert

ترجمه: مصطفی جورج فرارو