انسان حس بویایی خود را از دست می دهد!

فارو- دانشمندان اخیراً مطالعه ای را بر اساس استشمام دو نوع بو انجام داده اند که نشان می دهد افراد به تدریج حس بویایی خود را از دست می دهند.

به گزارش فرارو، گیرنده های بویایی مواد شیمیایی موجود در هوا را شناسایی می کنند که وارد بینی ما می شوند، اما گیرنده های بویایی از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. مطالعه قبلی در سال 2013 نشان داد که به طور میانگین هر دو فرد بیش از 30 درصد تفاوت های عملکردی در ژن های بویایی دارند. این یافته توضیح می دهد که چرا برخی از افراد ممکن است بوی تند یا مطبوع فرد بعدی را متوجه نشوند.

یک مطالعه جدید به رهبری بینجی لی از مؤسسه تغذیه و سلامت شانگهای، از 1000 چینی و 364 نیویورکی خواسته شد تا 10 بو را استشمام کنند، از جمله بویی که بیشتر مردم به طور متفاوتی درک می کنند یا اصلاً آن را درک نمی کنند. ، یعنی مولکول اصلی مرتبط با بوی مشک مصنوعی و زیر بغل بدن انسان که galaxolide نام دارد. یافته‌های آن‌ها از این فرضیه قدیمی حمایت می‌کند که حس بویایی یک فرد ممکن است در طول زمان به دلیل تغییر در ژن‌هایی که گیرنده‌های بویایی ما را رمزگذاری می‌کنند، بدتر شود.

محققان شدت و جذابیت بوها را در مقیاس 100 درجه ارزیابی کردند، تنوع ژنتیکی ژن‌های بویایی شرکت‌کنندگان را مورد مطالعه قرار دادند و امیدوار بودند که تغییراتی در نحوه درک افراد از بوها پیدا کنند. لی و همکاران می نویسند: “مقایسه این تنوع ادراکی با تنوع ژنتیکی به ما امکان می دهد تا نقش گیرنده های بویایی را تعیین کنیم.” بنابراین، تیم تحقیقاتی دو گیرنده بو جدید را شناسایی کردند. گالاکسولید یا یک ماده شیمیایی مورد استفاده در بسیاری از عطرها را که بوی تمیز، شیرین، پودری دارد و 3M2H نامیده می شود را تشخیص می دهد. این یکی از حدود 120 ترکیبی است که بدن انسان را تشکیل می دهد.

جهش در ژن‌های کدکننده این گیرنده‌ها بر توانایی افراد در درک بوها کم و بیش تأثیر می‌گذارد، اما ژنتیک تنها بخش کوچکی از تفاوت را توضیح می‌دهد. لی آنها نوشتند: “با خلاصه کردن تمام تغییرات ژنتیکی منتشر شده مرتبط با درک بو، می بینیم که افرادی که گیرنده های بویایی از نظر ژنتیکی مشابه دارند، بیشتر احتمال دارد بوها را درک کنند.” در واقع، گیرنده های بویایی این اجداد انسان بیشتر از گیرنده های مورد مطالعه است. محققان افزودند: “در حالی که این هدف مطالعه نیست، یافته های ما نشان می دهد که مجموعه ژن بویایی پستانداران، به ویژه انسان، در طول زمان مختل شده است.”

البته این ایده جدیدی نیست، زیرا یک فرضیه قدیمی وجود دارد که با تبدیل شدن بینایی به حس غالب ما، افراد به تدریج حس بویایی خود را از دست می دهند. این نظریه با این واقعیت تأیید می شود که انسان و برخی پستانداران دیگر صدها ژن بویایی بیشتر از همتایان موش خود دارند و حدود نیمی از این ژن های بویایی دیگر در کشور ما کار نمی کنند.

با این حال، این فرضیه که حس بویایی انسان به تدریج در طول زمان ناپدید می شود، به شدت مورد بحث قرار گرفته است. محققان دیگر گفته اند که حس بویایی ما آنطور که فکر می کردیم بد نیست و اگر چه حس بویایی ما کمتر از سایر حیوانات است، آزمایش های بو نشان داده است که می توانیم بوی انسان را از برخی حیوانات تشخیص دهیم. بهتر. جان مک گان، نوروبیولوژیست در دانشگاه راتگرز، در سال 2017 نوشت: “مانند سایر پستانداران، انسان ها می توانند بوهای بی شماری را درک کنند و حتی بوها را در فضای باز تشخیص دهند.” او اضافه کرد؛ آنچه مهم است تعداد ژن‌های رمزکننده گیرنده‌های بویایی یا حتی تعداد نورون‌های انسان نیست، بلکه این است که چگونه برای حس بویایی ما کار می‌کنند.

آصفه مجید، روانشناس دانشگاه رادبود نیز در سال 2017 گفت: «یک مطالعه معمولی [بویایی]این عطر مخصوصاً برای شرکت کنندگان غربی که در فرهنگی غیرقابل توصیف زندگی می کنند مورد توجه قرار می گیرد. مردم سایر نقاط جهان رایحه‌ها را می‌شناسند و به خاطر فرهنگ آن‌ها را نام می‌برند.» به طور کلی، هنوز بین دانشمندان در مورد نظریه رایج از بین رفتن تدریجی حس بویایی انسان اتفاق نظر وجود ندارد، اما بینگ جی لی و همکارانش معتقدند که علم ژنتیک تا حد زیادی این فرضیه را تایید می کند. مجله حاصل این مطالعه است ژنتیک PLOS منتشر شده.

منبع: Sciencealert

ترجمه: مصطفی جورج فرارو