تو را چه شده است؟ شاید برای من و شمایی که از وضعیت منابع آبی کشور خبر داریم، این جمله بیشتر شبیه به یک شوخی باشد، اما باید گفت حدود 40 درصد مردم چنین باوری دارند و با این خوشخیالی آبی، معلوم نیست چه آینده نگران کننده ای در انتظارمان باشد.
نتایج نگران کننده یک پیمایش
با توجه به اینکه در سالهای گزارش اخیر چندین بار و بارها درباره تغییر اقلیم کشور، کاهش بارندگی ها، منابع پایین ذخیره شده سدها، بحرانی شدن وضعیت دشتها و … صحبت شده است، اما خروجی نظرسنجی در مرکز افکارسنجی ایسپا نشان می دهد که بخش قابلتوجهی است. مردم به اسلام اعتقاد نداشتند یا به اسلام اعتقاد نداشتند. در این نظرسنجی از 1584 شهروند بالای 18 سال ساکن در مناطق شهری و روستایی کل کشور، پرسیده شده است که «به نظر شما ایران از نظر منابع آبی، کشور کمآبی است یا پرآب؟». این موضوع بسیار مهمی است.
میانگین 5/61 درصد مردم معتقدند ایران کشور کمابی است، اما در نقطه مقابل، 7/31 درصد آنها ایران را کشور پرآبی میدانند و 8/6 درصد هم گزینه «نمیدانم» را انتخاب کرده اند. این رایج ترین نوع غذا و رایج ترین نوع غذا است. واقع از هر ۱۰ شهروند بالای ۱۸ سال شور ، ۳ نفرند کشور ایران از نظر منابع آبی ، آرآب است.
باور درست‌تر قدیمی‌ها و تحصیل کرده‌ها
نکته مهم دیگر مربوط به بازه سنی است که مشکل کمآبی کشور را باور نمی‌کند. شاید دلیل اصلیاش این باشد که بزرگترها به خوبی سالهای پرباران و زمستانهایی که برفهای سنگین را از روی پشتبامها و حیاط خانهها پارو میکردند، به یاد دارند و دیگر مدتهاست که آن زمستانها فقط برایشان یک خاطره است و بس. آخرین نشانه افزایش جمعیت در ایران، افزایش جمعیت ساکن در کشور است. این میزان بین جوانان ۱۸ تا ۲۹ سال ۶/۶۰ درصد است. مهمترین بخش محصول (9/62 درصد) بیش از هر فرد دیگری در جهان است.
واقعا در چه وضعیتی هستیم؟
با این که باید مطمئن باشیم که 61.5 درصد مردم، کماببودن کشور را باور دارند، اما چارهای نداریم جز اینکه باز هم بخشی از خبرها، گزارش ها و آمارهای هفته و ماه های اخیر را مرور کنیم تا آن 38.5 درصد دیگر هم خوش خیالی آبی شان را کنار بگذارند:
* در فهرست ۴۵ کشور در معرض خطر، ایران در رتبه چهارم قرار گرفته است. گزارش ناسا تاکید می‌کند که بعید نیست بین ۳۰ تا ۴۰ سال آینده بخش‌های وسیعی از ایران به بیابان مطلق است.
* سالانه 20 میلیارد متر مکعب از منابع طبیعی و آبهای زمینی اضافه برداشت و منابع آب نیز غارت می شود که با این روند 20 سال دیگر (1420) اطراف زاگرس دیگر اثری از کشاورزی نخواهد بود، چون منابع آب را غارت می کنیم.
* خوشخیالی ایجاد شده درباره وقوع روزها و هفته های اخیر در کشور، گزارش ها نشان می دهد میزان کل حجم ورودی به سدهای کشور از ابتدای مهر تا دوم بهمنماه معادل 6/8 میلیارد مترمکعب است که کاهشی معادل 18 درصد نسبت به مدت مشابه سال آبی گذشته را نشان می دهد. می دهد.
فرق دنیا با دنیا چیست؟
مرکز خشکسالی این موضوع را میگوید «احد وظیفه»، رئیس مرکز خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی کشور، به خراسان میگوید: احتمالاً آن گروه از مردم که ایران را کشوری پرآب میدانند، به اطلاعات و گزارشهای درست درباره دسترسی یا به آن اعتماد ندارند. ؛ راکه همه چیز کاملا مشخص است و شکی نیست که ما به هیچ وجه یک کشور پرآب نیستیم. و او در مورد عشق حرف های زیادی برای گفتن دارد:
– در مقایسه مناطق ما نسبت به مانند عربستان، کویت، اردن و امارات وضعیت مناسبتری در میزان بارندگی سالانه داریم، اما نسبت به وضعیتی مانند تاجیکستان و ترکیه بهمراتب وضعیت بدتری داریم.
– مهم ترین سلاح جهان چیست؟مهمترین سلاح جهان چیست؟قوی ترین سلاح جهان چیست؟ یعنی حدود یک‌سوم تا یک‌چهارم متوسط جهانی؛ جای نگرانی برای جمعیت وجود ندارد، پیدا کردن یک مکان برای زندگی دشوار است، پیدا کردن یک مکان برای زندگی دشوار است.
– درست است که این روزها در برخی از استانها بارندگی های بهنسبت خوبی داشتیم، اما در همین مدت، در استان های پربارانی مانند ایلام و کرمانشاه، میزان بارش ها 50 درصد نسبت به قبل کمتر بوده است، در سایر استان ها از جمله تهران و خراسان رضوی هم حدود 30 است. تا ۴۰ درصد کاهش داشته‌ایم.
– اگر در اسفند و فروردین پیش رو، جبران ها جبران شود، تابستان امسال در سال آینده هم در شهرها و روستاهای کشورش آبی است و بسیار نگران کننده است.
-ها و برنامه های کلان در حوزه آب و محیط زیست بدون همراهی مردم به نتیجه نمی رسد و اگر جامعه باور نداشته باشد که وضعیت آبی کشور بحرانی باشد، مشکلات متعددی دارد.
– هیچ راهی برای مدیریت بهتر از این نیست که روش بهتری برای حکومت داشته باشید. این مهمترین کاری است که یک فرد باید انجام دهد.
