چرا محصولات کشاورزی ایران بازگشت؟

در رفتن صادرات محصولات کشاورزی ایران از جمله سیب زمینی، هندوانه و فلفل کدو تنبل ماه گذشته از ازبکستان، خلیج فارس و روسیه بازگشت. چندی پیش رئیس اتحادیه باربری از بازگشت کیوی ایرانی از هند خبر داد. او گفت که هند استانداردهای کیوی ساخت ایران را به رسمیت نمی شناسد.

به گزارش فرارو، مصطفی دارایی نژاد هشدار داد: در صورت عدم وجود سموم نباید دقت را به محصولات صادراتی محدود کرد. آنها معتقدند محصولات کشاورزی تولید داخل دارای نیترات و سایر سمومی هستند که روی محصول زندگی می کنند.

همزمان با انتشار این خبر، رئیس انجمن واردکنندگان سم و کود به عهده گرفت و توپ را روی زمین سازمان حفظ نباتات پرتاب کرد.

مهدی حسینی می گوید: به دلیل عدم آگاهی کشاورزان از زمان مصرف سموم و انتخاب نوع مناسب سموم، محصولات کشاورزی شروع به بازگشت کرده و استانداردهای آن به رسمیت شناخته نشده است.

رئیس خانه کشاورزی و صنایع تبدیلی اتاق تهران هفته گذشته نیز گفت: قوانینی در مورد میزان استاندارد استفاده از سموم رهاسازی شده روی محصولات کشاورزی تولید داخل وجود دارد، اما اجرا نمی شود و محصولات کشاورزی برداشت می شود. کشاورزی بدون آلودگی و بدون هیچ کنترلی استفاده می شود.

صلابت جنبه رقابتی و سیاسی دارد!

رئیس آزمایشگاه مرجع باقیمانده جهاد کشاورزی وزارت جهاد کشاورزی وحیده مهدوی در پاسخ به این سوال که اگر سموم باقیمانده روی محصولات کشاورزی خطرناک نیست چرا کشورهای دیگر محصولات ایرانی را پس داده اند؟ در پاسخ به این سوال با فرخ تعامل کرد وی گفت: اتحادیه اروپا به ویژه آلمان یکی از بزرگترین نهادهای نظارتی در زمینه محصولات کشاورزی در جهان است. علاوه بر این، ایالات متحده 10 تا 20 برابر سخت‌تر از استانداردهای ایران است. به عنوان مثال، اگر در ایران به 1PPM فکر می کنید، آنها بر اساس 10PPM هستند. زیرا آمریکا به راحتی می تواند محصولات خود را صادر کند و به نظر می رسد این سخت گیری جنبه رقابتی و سیاسی دارد. چون خیلی از شاخص هایی که ایجاد می کنند در حوزه سلامت نیست.

وی در ادامه افزود: کدکس (کمیسیون تنظیم مقررات مواد غذایی) در سال‌های اخیر گروهی را بر اساس سبد، عادات و رژیم غذایی کشورهای حاضر در این گروه ایجاد کرده است. بنابراین به دلیل این شباهت ها ما و روسیه در یک گروه هستیم. در این راستا، همه ما به استانداردهای کدکس پایبند هستیم. کدکس بیان می کند که حداقل سطح سمیت روی محصولات کشاورزی باید 0.05PM باشد. اما روسیه به جای در نظر گرفتن این 0.05PPM، استاندارد 0.01PPM را اجرا می کند. روسیه اکنون آن را به 0.01PPM از 30 محصول کشاورزی که دنبال می کنیم، تغییر داده است. در چنین مواردی، هنگامی که فلفل شیرین با استاندارد 0.05PPM حمل می شود، از شاخص خود فراتر می رود. بنابراین محصولات را برمی گرداند.

وزارت جهاد کریشی و دستگاه های زیرمجموعه به وظیفه خود عمل نکرده اند!

رئیس آزمایشگاه مرجع سموم وزارت جهاد کشاورزی در ادامه گفت: در چنین مواردی برای صادرات محصولات کشاورزی، ابتدا باید مشخصات استاندارد کشور مقصد بررسی شود و بر این اساس سازمان نسبت به استفاده صحیح از گیاه به کشاورز اطلاع دهد. آفت کش های حفاظتی

وی گفت: من به عنوان نماینده وزارت جهاد کشاورزی بارها دیده ام که سازمان غذا و دارو توپ را به زمین می اندازد. اما واقعیت این است که وظیفه ما تولید محصولات سالم است. اتفاقاتی که الان افتاده تقصیر هر ارگان و نهادی از وزارت جهاد کریشی است که کار زیادی نکرده است. اینکه آیا استفاده از آفت کش ها پیشنهاد شده یا مشاهده شده است. وظایف تعریف شده ای وجود دارد و بیشتر آنها بر عهده موسسه حفظ نباتات و کلینیک های گیاهپزشکی آن است.

به گفته مهداوی، سازمان حفظ نباتات برای جلوگیری از وقوع چنین حوادثی باید نظارت ها را تشدید کند.

رئیس آزمایشگاه مرجع باقیمانده آفت کش های وزارت جهاد کشاورزی گفت: وقتی محصولاتی مانند گوجه فرنگی و خیار را ارزیابی می کنیم، می بینیم که همه این سموم بالاتر از این شاخص است و محصول سالم است. اما یک نمونه خیار ممکن است حاوی 7 تا 8 نوع سم مختلف باشد و این 7 تا 8 نوع سم ممکن است کمتر از حد مجاز باشد، اما در مجموع این سموم در دراز مدت می توانند خطرناک باشند.

برای کسب اطلاعات بیشتر، فرارو با یک گیاه شناس و محقق ناشناس مصاحبه کرد. این اولین سوالی بود که پرسیده شد دلایل سختی سموم باقی مانده در کشور چیست؟

این محقق پاسخ داد: کشورهای اروپایی سطح 1 مانند آلمان، فرانسه، انگلیس، اتریش و سوئیس قبل از تعیین میزان سم باقیمانده بر روی محصولات کشاورزی، دوز مخصوص هر سم مصرفی کشاورزان را تعیین می کنند. و تمامی این مراحل زیر نظر سازمان جداسازی و حفظ نباتات انجام می شود.

هدف این قوانین و مقررات حفظ سلامت انسان است. زیرا همه ما می دانیم که این سموم آزاد شده روی محصولات کشاورزی وارد زنجیره غذایی انسان می شود. بنابراین مقررات سختگیرانه ای در مورد بقیه سموم وارداتی محصولات کشاورزی وارداتی و محصولات داخلی اعمال می شود.

علاوه بر این، کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی تحقیقاتی انجام دادند و به این نتیجه رسیدند که سموم باقیمانده به سرعت در کبد انسان انباشته می شوند. این سموم باعث ایجاد انواع بیماری ها از جمله اثرات پوستی، گوارشی، عصبی، سرطان زا، تنفسی، ترمیمی و غدد درون ریز می شوند.

از سوی دیگر، کشورهایی که قوانین سخت‌گیرانه‌تری را فراتر از استانداردها اجرا می‌کنند، می‌دانند که اگر از همان استانداردها پیروی کنند، شهروندانشان بیمار می‌شوند و تحت درمان قرار می‌گیرند. در نهایت باید دو برابر هزینه درمانش را بپردازد. به همین دلیل به موضوع پیشگیری توجه می کنند تا مواد سمی کمتری وارد چرخه غذایی شهروندان شود و در نتیجه از ابتلا به بیماری های شایع کاسته شود.

آیا ما در معرض خطر سموم باقیمانده هستیم؟

بر اساس تحقیقات جهانی، باقی مانده آفت کش ها در محصولات کشاورزی، بیماری افراد مبتلا به بیماری های زمینه ای را تشدید می کند و در مدت کوتاهی بدن آنها به سموم انباشته شده واکنش نشان می دهد. در سالمندان سموم در میان مدت باقی می ماند و مشکلات زیادی را برای آنها به وجود می آورد. در نهایت، در طولانی مدت، افراد بیشتری اثرات سموم باقیمانده در کبد را تجربه می کنند. زیرا متابولیسم و ​​دفع سموم در کبد اتفاق می افتد. بنابراین به نظر می رسد مشکل کبد چرب در ایران تا حدودی به تجمع سموم در محصولات کشاورزی بدن مربوط باشد.

چرا محصولات کشاورزی ایران باز می گردد؟

اولین نکته این است که ایران قوانین و مقررات سختگیرانه ای در مورد استفاده از سموم در محصولات کشاورزی داخلی ندارد. برخی از مسئولان در خصوص بازگشت سیب، فلفل کدو، کیوی و غیره ایران در هفته های اخیر می گویند که علیه ایران جاسوسی می کند و محصولات کشاورزی ما مشکلی نداشته است.

اما واقعیت این است که سازمان‌های فعال در این بخش می‌خواهند محصولات بازگردانده شده با چنین ادعایی در کشور نابود و مصرف نشود. در مرحله دوم، آنها نمی خواهند محصول نظارت خود را در طول فرآیند تولید زیر سوال ببرند. پس اگر بخواهد موضوع را سیاسی کند، نمی خواهد مدیریت و نظارت خودش را زیر سوال ببرد. زیرا موضوع باقی ماندن سموم بر روی محصولات کشاورزی یک موضوع سیاسی نیست بلکه موضوع سلامت انسان است.

در ایران بیشترین سموم شمال کشور مصرف می شود. زیرا در آب و هوای مرطوب، محصولات کشاورزی مستعد ابتلا به بیماری های باکتریایی و قارچی هستند و کشاورزان از سموم دفع آفات بیشتری برای حفظ محصول استفاده می کنند. در بسیاری از موارد مشاهده شده است که کشاورزان این منطقه چند روز قبل از برداشت از سموم مختلف برای حفظ محصول کیوی یا توت فرنگی استفاده کرده اند. چنین اقدامی در کشورهای دیگر و فقط در ایران انجام نمی شود. از سوی دیگر نظارت جدی بر سمپاشی و تکثیر سموم وجود ندارد و کشاورز بر اساس تجربه خود سمپاشی و استفاده از سموم مختلف را انجام می دهد.