ظهور جنگ سالاران مجهز به هوش مصنوعی

در رفتن در حال حاضر از هوش مصنوعی برای به پرواز درآوردن جنگنده ها استفاده می شود. آیا می توان به این فناوری اعتماد کرد؟

به گزارش فرارو به نقل از نیویورکر، در یک صبح ابری ماه گذشته، یک هواپیما از فرودگاه بین المللی نیاگارا بر فراز حریم هوایی محدود نظامی انتاریو به پرواز درآمد. این هواپیما که متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده بود، در اصل یک جنگنده چکسلواکی آلباتروس L-2 بود که توسط یک پیمانکار خصوصی دفاعی خریداری شد. امنیت کابینه پر از حساسیت ها و نظرسنجی هایی بود که عملکرد شرکت هواپیمایی را ثبت می کردند. این جنگنده حدود دو ساعت در جهت مخالف ساعت عقرب پرواز کرد. مهندسان روی زمین شاهد این پرواز بی سابقه بودند. این پرواز در جستجوی مستقیم برای در دسترس بودن رزمندگان بدون دخالت انسان در نبردهای هوایی انجام شد.

به گفته آژانس ACE، تحقیقات وزارت دفاع ایالات متحده، و یکی از بیش از دو پروژه وزارت دفاع که در هوش مصنوعی ادغام شده است، این اولین گام در توسعه یک برنامه جنگ هوایی نظامی شناخته شده است. جنگ در سال جاری، پنتاگون قصد دارد نزدیک به یک میلیارد دلار برای هوش مصنوعی مرتبط با هوش مصنوعی هزینه کند. نیروی دریایی در حال حاضر در حال ساخت قایق هایی بدون باد مخالف است که مانند ماهیگیری در دریا است. ارتش ایالات متحده در حال توسعه سلاح های هسته ای از وسایل نقلیه روباتیک است. هوش مصنوعی برای بهبود تدارکات، جمع‌آوری اطلاعات و استفاده از فناوری‌های پنهان، حسگرها و دستگاه‌های کمکی مورد استفاده ارتش استفاده می‌شود.

الگوریتم ها در حال حاضر عملکرد خوبی در پرواز دارند. اولین سیستم خودکار خالو، که شامل یک ژیروسکوپ برای اتصال توپ و دم به هوا بود، در حدود یک دهه پس از پرواز برادران راه اندازی شد. فن‌آوری‌های نظامی عددی، مانند شناورها و لیزرهای هدایت‌شونده زیر آب، مستقل از لیزرهای انسانی عمل می‌کنند. با وجود این، نبرد هوایی پیچیدگی های خاص خود را دارد.

یک جنگنده مجهز به هوش مصنوعی در نهایت قادر به انجام مانورهای سخت و انجام ریسک های زیادی خواهد بود. با این حال، هدف برنامه ACE تغییر نقش مردم است، نه حذف کامل آن. به این ترتیب ایده هوش مصنوعی هواپیما را با مشارکت انسان به هوا می آورد و عامل انسانی که تحت کنترل هوش مصنوعی است در مدار نگه داشته می شود و باید در زمان انسان مداخله شود. پرواز در صورت لزوم مبارزی با ویژگی‌های مستقل این امکان را برای خلبانی‌ها فراهم می‌آورد که به «جنگ‌سالاران» تبدیل شوند و به اسکادران پهپادی به عنوان مربی فوتبال دستور دهد که اعضای تیم را انتخاب کرده و سپس آنها را برای اعدام به میدان می‌فرستد.

استیسی پاتیجان، مدیر آژانس اطلاعات مرکزی وزارت دفاع ایالات متحده، می گوید که برنامه ACE بیش از 70 میلیون سرباز را برای کاهش تعداد واحدهای نظامی ایالات متحده به واحدهای کوچکتر و کوچکتر فراهم کرده است. به عبارت دیگر، هدف استفاده از انسان کمتر و ماشین‌های گران‌تر است. این ایده تحت عنوان “جنگ موزاییک” ذکر شده است. در مورد حملات هوایی، این هواپیماهای مستقل توانایی های بسیار کوچک را با روحیات غیرقابل پیش بینی ترکیب می کنند تا با پیچیدگی خاص خود بر دشمنان تأثیر بگذارند. اگر قرار بود هر یک از این هواپیماها سقوط کند، تغییر بزرگی رخ نمی داد.

در مجموع، L-20 بیست و دو بار بر فراز دریای انتاریو پرواز کرد، و در هر پرواز اطلاعاتی، مهندسان و دانشمندان به ساخت مدلی از پرواز پویا رای مثبت دادند که آنها را در شرایط مختلف و همچنین حساسیت هایی برای تشخیص نیاز داشت. بین دنیای بیرون و از اطلاعات کدگذاری شده در نقشه ها استفاده کنید. با این حال، الگوریتم پرواز باید محیط و آب و هوا را همزمان در نظر بگیرد. یک هواپیما باید ارتفاعات و زوایای مختلف را در نظر بگیرد. به همین ترتیب، تفاوت پرواز بین روزهای گرم و سرد باید مورد توجه قرار گیرد.

همچنین اگر هواپیما مخازن سوخت اضافی یا موشک حمل کند، پرواز متفاوت خواهد بود. اگر برنامه ACE قرار است در 4 فوریه راه اندازی شود، S-2 به فناوری هوش مصنوعی در “داگ فایت” (اصطلاحی که در نبرد مستقیم بین دو هواپیمای جنگی استفاده می شود) در پرواز مجهز می شود. دریاچه انتاریو شرکت را می خواست.

برای دستیابی به این هدف، مرکز تحقیقات دانشگاه و یک شرکت خصوصی توسط ارتش ایالات متحده استخدام شده اند تا در هر یک از دو حوزه دشوار کار کنند: یکی حفظ حریم هوایی، دیگری مبارزه به تنهایی و دیگری ایجاد اعتماد. تا جایی که هوش مصنوعی برای استفاده از آن کافی است.

رابرت وارک، معاون سابق وزیر دفاع آمریکا، در زمان دولت اوباما به نیویورکر گفت که پنتاگون در توسعه فناوری های نسل بعدی پیشتاز است. او گفت: “اوه، من باید مسئولیت را بپذیرم.” هیچ تضمینی برای موفقیت برنامه ACE نیست. پروژه های دارپا (پروژه های تحقیقاتی دفاعی پیشرفته) معمولاً محدود هستند و یک دوره آزمایشی چهار تا پنج ساله دارند.”

در اولین آزمایش‌ها، سکونت انسان را نمی‌توان به هواپیمای مجهز به هوش مصنوعی مجهز کرد و در چند سال اخیر، فناوری ثابت کرده است که می‌تواند سریع‌تر از یک انسان فکر کند و در محیطی با دقت کمتری راه برود. هوش مصنوعی ممکن است مانورهای تاکتیکی را انجام دهد که ممکن است سرنشینان یاد گرفته باشند از آن اجتناب کنند، مانند پرواز خیلی نزدیک در جهت هواپیمای دشمن و حرکت با سرعتی که بر بدن انسان تأثیر می گذارد. ممکن است یک انسان راحت نباشد که خود را در موقعیتی قرار دهد که امکان مقابله با چیز دیگری وجود دارد، اما هوش مصنوعی این مزیت را دارد که می‌تواند ریسک بیشتری را بپذیرد. آزمایشات اولیه نشان داد که پتانسیل هوش مصنوعی و عملکرد را می توان توسط جنگنده ها تکیه کرد و در یک سناریوی خاص به خوبی کار کرد.

با این حال، مشخص نیست که وی پس از ترک این سمت چه خواهد کرد. ذهن انسان بیشتر معطوف به رأی است، اما انعطاف پذیری برای انطباق با شرایط غیرقابل تصور است. هوش مصنوعی تاکنون در این زمینه عمل نکرده است. آنا اسکنر، روانشناس و یکی از مشاوران دیگر برنامه آکادمیک ACE، به نیویورکر گفت: وجود دارد.

متقاعد کردن مخاطب برای واگذاری کنترل به هوش مصنوعی ممکن است حتی دشوارتر از گسترش فناوری مورد استفاده در جنگ باشد. پیتر هنکاک، استاد روانشناسی در دانشگاه فلوریدا که تأثیر اعتماد بر پذیرش فناوری را مطالعه می کند، می گوید موضوع اعتماد بی معنی است. طبق آخرین نظرسنجی انجام شده توسط انجمن اتومبیل آمریکا، حدود 5 درصد از پاسخ دهندگان گفتند که وسایل نقلیه خودران با این ایده راحت نیستند. این نظرسنجی نشان می دهد که اکثر پاسخ دهندگان گفتند که حتی اگر به یک سیستم متکی به خود اعتقاد داشته باشند، می خواهند سیستم های فعلی بهتر کار کنند. با این حال، پیشرفت در فناوری تفاوت چندانی ایجاد نکرده است و این موضوع بسیار تکان دهنده است.

این بی اعتمادی در سال های اخیر تقویت شده است. در سال 9 پس از میلاد، مؤسسه آینده زندگی، گروهی از مشاوران با تمرکز بر “هوش مصنوعی مفید” یا “Ilan Mask” و همچنین گروهی از مشاوران، ویدئویی از کاستی‌هایی را که جهان تصور می‌کرد منتشر کرد. در کوادکوپتر پروانه ها (مسلح) گروهی از مخالفان سیاسی باهوش و توانا، دانشجویان و اعضای کنگره را هدف قرار می دهند. «استیو جابز» که مشتاقانه محصول را به مخاطب معرفی می کند مانند یک شخصیت است: «عصر هسته ای به پایان رسیده است.

در پایان این ویدئو که بیش از سه میلیون بار در یوتیوب دیده شده است، برکلی محقق “استوارت راسل” در یک مصاحبه ویدئویی می گوید: راسل در میان گروهی از اساتید و اساتید برجسته از جمله ایلان ماسک، استیون هاوکینگ و نوام چامسکی بود که نامه ای را امضا کردند که خواستار ممنوعیت استفاده از “سلاح های مستقل خارج از کنترل انسان ها” بود.

در عین حال، هوش مصنوعی در حال حاضر یک مسابقه تسلیحاتی در سراسر جهان را رهبری می کند. در سال 9 پس از میلاد، بر اساس برآوردها، هزینه هوش نظامی جهانی برای هوش مصنوعی بیش از شش میلیارد دلار بود و پیش بینی می شود که این میزان تقریباً دو برابر سال افزایش یابد.

روسیه در حال توسعه مجموعه ای از وسایل نقلیه بدون سرنشین از جمله تانک های روباتیک و سیستم های نظارتی است. سال گذشته گزارش شد که لیبی یک بمب‌گذار انتحاری را به هوا پرتاب کرده است که به گفته او قابلیت «تصویر زمان واقعی» برای شناسایی و هدف قرار دادن جنگنده‌های دشمن را دارد. رابرت وارک، وزیر دفاع سابق آمریکا به نیویورکر می گوید که اطلاعات نشان می دهد که چین جنگ سالاران سابق خود را به بمب گذاران انتحاری مستقل تبدیل کرده است که می توانند همزمان به عنوان یک اسکادران عمل کنند. وی افزود: این نوعی تجدید سلاح است که دفاع از آن در برابر آن بسیار دشوار است.

ایالات متحده نیز در حال حاضر در حال آزمایش استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین است. در آزمایشی در آوریل گذشته، یک گروه پهپاد به یک قایق نیروی دریایی در سواحل کالیفرنیا حمله کرد. در مقالاتی که قبلاً در آوریل منتشر شده بود، “رابرت وارک” نوشت که سیستم های مجهز به هوش مصنوعی “احتمالاً به بزرگترین علت عدم تمایل به کمک به هنرهای رزمی کمک می کند: شناسایی اشتباه هدف”. ارتش ایالات متحده بارها وعده داده است که فناوری بهبود یافته، هدف گیری دشمن را تقویت می کند. با این حال، نتایج همیشه مثبت نیست. در سال 2000، در جریان جنگ عراق، پاتریوت ناخواسته یک هواپیمای جنگنده مستقل انگلیسی را سرنگون کرد و هر دوی آنها را کشت. در گزارشی که روز جمعه توسط پنتاگون منتشر شد، آمده است که واکنش ارتش آمریکا به این حادثه “بسیار دشوار” بوده است.

تایمز پیش از این گزارشی را منتشر کرده بود که بر اساس آن 100 درصد گزارش های طبقه بندی شده از تلفات غیرنظامی در خاورمیانه تحت تأثیر نیروی هوایی آمریکا نشان می دهد که دولت آمریکا دقیقاً با ردپاها و بمباران ها هدایت می شود، برخلاف تصور بسیاری از مردم. ، استفاده از این تجهیزات موفقیت آمیز نبوده است.

در سال 2000، محققان MIT و استنفورد دریافتند که هوش مصنوعی اغلب در فرآیند تشخیص رابطه جنسی صورت در زنان با پوست تیره از بین می رود. دو سال بعد، گزارشی توسط سرویس تحقیقات کنگره اشاره کرد که “این شکست ها می تواند عواقب قابل توجهی برای هوش مصنوعی داشته باشد. کاربردهای نظامی در زمینه نظامی، به ویژه اگر هیچ اثری از چنین کارآگاهانی یافت نشود، در سیستم باقی می ماند.” تا عواقب آن را به اطلاع ما برسانیم.»

در همین حال، ائتلاف «قاتلان را متوقف کنید» متشکل از «سازمان‌ها و سازمان‌های غیردولتی از جمله عفو بین‌الملل، سازمان‌های ناظر حقوق بشر و شورای جهانی کلیساها هستند که از کشور خواسته‌اند از معاهدات قانونی خود برای کنترل استفاده کند. سلاح های خود را.» مختار مرغبار سازمان دهنده. ایالات متحده به هفدهمین کشوری نزدیک است که تاکنون این معاهده را امضا کرده است. موضع “دارپا” (آژانس تحقیقات پیشرفته دفاعی) در مورد تسلیحات مستقل این است که یک تصمیم گیرنده انسانی باید در سطح مناسب در خط اصلی باقی بماند.