[ad_1]
محمدرضا باهنر در نشست ماهانه اخیر جامعه اسلامی مهندسین گفت: ما باید برای جمهوری دوم آماده شویم. امروز اگر از نظر کمی و کیفی اجزای مختلف را با کشورهای دیگر مقایسه کنیم، خواهیم دید که نسبت به دوران قبل از انقلاب پیشرفت چشمگیری داشته ایم و رتبه ما بسیار بالاتر از سال 57 است. ما کشور مستقلی داریم و هیچ کشوری در دنیا نیست که ما را متهم به وابستگی کند.»
وی گفت: دولت کنونی وارث همه کارهای خیر و برکت گذشته بوده و مشکلات زیادی را به ارث برده است. این یک اتحادیه کارگری است. “اصولگرایان سنتی از مدت ها قبل حتی بیشتر از اصلاح طلبان از اصلاحات ساختاری صحبت می کنند. باهنر این نکته را تکرار کرد و ابراز امیدواری کرد که مسئولان به دلیل مشکلات روزمره دولت از اصلاحات ساختاری غافل نشوند.”
حال منظور از اصلاحات ساختاری مورد نظر اصولگرایان چیست و این اصلاحات تا چه اندازه و با چه ابزاری مد نظر است؟ و باهنر جمهوری دوم چیست؟ واضح است که مثلاً باهنر و اصولگرایان معتدل از روش مهارت سنجی گلایه دارند; همانطور که ایشان در آخرین مصاحبه خود با روزنامه کوسه تصریح کردند، شورای نگهبان باید آئین نامه ای بنویسد و برای خود حد و مرزی تعیین کند تا بررسی حقوق خودسرانه نشود. آیا می توان وضعیت را از راه مسالمت آمیز دیگری اصلاح کرد؟ پاسخ این سوال پارادوکس شخصیتی مثل باهنر است.
از یک طرف در پرداختن به این موضوع فقط به شورای اولیا اشاره می کند و می گوید خود شورا می تواند آیین نامه بنویسد و حتی اصلاح قانون انتخابات را برای الزام آور شدن شورای اولیا در نظر نمی گیرد چه برسد به اصلاح. حادثه. یا برای بهبود آن. او گفت: «به اعتقاد من سه مرحله اول اجرای قوانین فعلی است. به نظر من اولین قدم اجرای واقعی این قوانین موجود است و اگر به نتیجه نرسیدیم باید به مراحل بعدی یعنی اصلاح قوانین مادرانه و در نهایت اصلاح قانون اساسی برویم. اگر اراده واقعی وجود داشته باشد، نیازی به اصلاح وضعیت نیست.»
اما او تا آنجا پیش می رود که اصلاحات قانون اساسی را در نظام سیاسی انجام می دهد. باهنر در سال 1376 در مصاحبه ای اظهار داشت: در مورد ما برخی از اصول قابل تغییر نیست، اصول ضامن اسلام و نظام جمهوری را نمی توان اصلاح کرد، اما بسیاری از اصول قانون اساسی قابل اصلاح است، زیرا به جمهوریت نیاز است. اما همین مجلس را می توان به یک یا دو مجلس رساند یا سنوات نمایندگی را از چهار سال به شش سال تغییر داد و یا دولت پارلمانی و رئیس جمهور و رئیس جمهور را مجلس انتخاب کرد. ممکن است مواردی در نظر گرفته شود و این اصلاحیه تحت عنوان “اینها نمونه هایی از همان اصلاحات خواهند بود” اعمال شود.
با این حال، اصولگرایان میانه رو کنونی که بیش از هر زمان دیگری توسط طیف رادیکال افراطی به حاشیه رانده شده اند، از روند سیاسی کنونی انتقاد می کنند. انتقادی که آنها را شبیه اصلاح طلبان می کند. چرا که در تمام سال های گذشته این انتقاد اصلاح طلبان بوده است. اما وقتی اصولگرایان به شکل امروزی معنایی نداشتند، به شدت از نیروهای اصلاح طلب انتقاد کردند.
[ad_2]
