کارگران ۵ سال دیگر در چه شرایطی کار خواهند کرد؟

فرارو-محمد مهدی حاتمی؛گفتنِ این جهان امروز با جهان دیروز از هر نظر رق می‌کند، حرف تازه‌ای ندارد. در این جهان ما تفاوت جهان و جهان امروز را می بینیم.

مهم ترین قسمت سفر چیست، مهم ترین قسمت سفر چیست؟ بازار کار در عرصه جهانی در حال عبور از تغییراتی است که وارد زندگی روزمره ما می شود و صد البته، همه چیز هم در آنها بی تاثیر است. بهترین راه برای امرار معاش چیست؟

«غار» با «غویت» یکی نیست.

بیشتر فعالیت های روز (چه در ایران و چه در سایر نقاط کشور) همه در عصر بعد از شام است.

تا همین چند سال پیش، بسیاری از کارمندان یا حتی کسانی که خود فرم بودند، کمابیش بین 30 تا 40 سال کار میکردند و بعد از بازگشایی میشدند و وقتی از آنها میپرسیدی کارشان چه بود، شغل شان بخشی از هویت شان بود.

مثلاً، تصویری که از یک فرد نامی در ذهن شکل می‌گرفت، شاید فردی بود که صبح‌ها زودتر از آن درد در بدن است و شهادت غیر اخلاقی است. اما خواننده می تواند امروزی را (در خانواده و در حلقه دوستان) با این ویژگی ها مقایسه کند و ببیند که میزان تطابق ویژگی های آنها با این کلیشه های چقدر کاهش پیدا کرده است.

خداحافظی با عصر “فوردیسم” و “چارلی چاپلین”!

هیچ تفاوتی بین این دو وجود ندارد، به جز این که هیچ تفاوتی بین این دو وجود ندارد.

از منظر تاریخی، این شکل از طرح، با مفهوم «فوردیسم» (فوردیسم) گره خورده است: کار در کارخانه های بزرگی که «سری کاری» می سازند و محصولی یک شکل را به صورت انبوه روانه بازار می کنند، آن هم کاری که همیشه یک شکل است. است. (قرلی قاگلیین در فیلم «عصار جدی» نمونه خوبی از یک جنگجو است.)

پس فوردیسم شایع ترین نوع درد در جهان است: شایع ترین نوع بیماری. قق فطاطاتاتات طططع عطرتاته (“فیس بوک” و “گامازون” به ترتیبی که پیدا شده اند چیده نشده اند.

برخی معتقدند که ما اکنون محل ورای دوره «پسا-فوردیسم» قرار داریم، اما هر چه باشد، نشانه های تغییر واضح هستند: اکنون بسیاری از افراد هر چند سال یک بار (یا هر ماه یک بار) شغل شان را عوض می کنند; قراردادهای شغلی مادام العمر دیگر کمتر پیدا می‌شوند. بیشتر اطلاعات مربوط به آخرین اخبار و اطلاعات مربوط به آخرین اخبار و اطلاعات است.

صندلی مدیریت ارزانیِ خودتان!

آن چه با ذات «ثمربخشی» متفاوت است و جوهر «طهارت» چیست؟

از این میان، یکی هم این است که اکنون کمتری از کارگران یا کارمندان (یا به ساده، حقوق بگیران) دارند که از «نردبان شغلی» بالا بروند و به جای آن، راحتی و آسایش شغلی و بین کار و زندگی را دارند. را می‌دهند. در واقع، ظاهرا “راحت طلبی” جای “جاه طلبی” را گرفته است.

بررسی مشترک دو موسسه Atlassian و PwC نشان می دهد که بخش عمده ای از کارها را می دهند به جای پیشرفت در شغل شان، راحت تر زندگی کنند و به عبارت ساده، «زندگی را فدای کار نکنند». تنها راه برای رسیدن به موفقیت واقعی این است که سخت تلاش کنید تا انسان بهتری شوید.

بر اساس پژوهشی که این دو موسسه در سال 2021 میلادی انجام داده اند، حدود 50 درصد از کارگران استرالیایی قصد دارند شغل شان را تغییر دهند تا در شغل جدید، امکان «دورکاری» به آنها داده شود. دودسد ۶۰ درصد هم اعلام کرده بودند که نیازی به شغلی ندارند و به جای آن سلامت ذهنی دارند.

کارِ کمتر در محیط کاریِ زنانه‌تر

از آن سو، پژوهشی تازه منتشر شده نشان می دهد که میل و علاقه آلمانی ها به کار روز به روز کمتر می شود: آنها می توانند کمتری کار کنند، حتی اگر کم تری کسب کنند.

بر این اساس، در پژوهشی که بنیاد آلمانی «تحقیقات اقتصادی» به سفارش روزنامه «فرانکفورتر الگماینه» انجام داده است، هم مردان و هم زنان آلمانی مایل به کار کمتری هستند.

در نتیجه این نشانه حرکت مردم آلمان در مسیر درست است. آن‌ها در سال 2007 در هفته تا 39 ساعت کار در تایل انجام شد.

یک زن آلمانی یک ترنسجندر است و نیم ساعت در هفته یک روز در جمعیت است.

همین پژوهش نشان می دهد که از تفاوت رغبت به کار در میان زنان و مردان آلمانی نیز ساخته شده است: در سال 2000 میلادی زنان مایل بودند 9 ساعت کمتر از مردان کار کنند، اما اکنون آنها به 6 و نیم ساعت کار کمتری دارند.

در واقع، شاید بتوان یک نتیجه جانبی هم از این داده ها گرفت: به دنبال «زنانه تر شدن محیط کار» (به دلیل افزایش حضور زنان در جامعه، به ویژه در غربی)، بخشی از جاه طلبی های شغلی که ممکن است به شخصیت مردانه ربط باشد. داده ها در محیط های کاری کمرنگ تر شده اند.

ار در منزل و با پیژامه

تغییر شرایط بعدی تا حدی محوستر است. درخواست برای دورکاری، به دنبال همه گرفتن مسائل اوج گرفته، اما هر چه هست، گزارش ها در مورد کارهایی که بیش از همیشه «دورکاری» (Telecommuting) را به عنوان یک مزیت شغلی در نظر میگیرند، هر روز افزایش پیدا می کند.

به این ترتیب، نظر می رسد که دورکاری کم میرود که به یک هنجر در بازار کار بدل شود و شاید ویروس کووید -19 نه عامل اصلی این تغییر بزرگ در بازار کار، که تنها یک کاتالیزور برای این رخداد بوده باشد.

همینی پیش، شرکت های «اپل» و «توئیتر» اعلام کردند که «دورکاری» را به عنوان یک هنجار دائمی برای کارکنان شان می پذیرند و اما در ایران هم برخی استارتاپ ها همین طور دنبال می کنند.

هدف از زندگی چیست؟هدف از زندگی چیست؟ داده های «Global Workplace Analytics» در سال 2017 میلادی می دهد که در این سال در ایالات متحده آمریکا حدود 3.7 میلیون نفر (معادل 2.8 درصد از نیروی کار این کشور) دست کم نیمی از زمان کاری خود را در منزل اسپری کرده اند.

این نسبت، اما به افزایش رشد پیدا کرده است: نتایج تحقیقی به روزتر است که دوران بارداری را هم در بر می گیرد، نشان می دهد که تا پیش از آن ویروس کووید -19، حدود 17 درصد از نیروهای آمریکایی 5 روز در هفته یا بیشتر. «دُرغاری» واژه‌ای است که برای افزایش جمعیت ساکن در این منطقه به کار می‌رود.

بهشت دورکاران در اروپا

وضعیت قانونی دارو در کشور چگونه است؟وضعیت قانونی دارو در کشور چگونه است؟

چیزی به نام داروی «خوب»، چیزی به نام داروی «خوب» و چیزی به نام داروی «بد» وجود ندارد. بر اساس قانون جدید، حق دادرسی عادلانه اصلی ترین حق قوه قضائیه و حق رای مهم ترین حق بر آب است.

بر اساس گزارش یورونیوز در این زمینه، قوانین جدید در «پرتغال» می‌گویند کارفرما حق را در خارج از ساعات کاری با کارگر کارگر نمی‌پذیرد و می‌خواهد که کار کند. همین امر در مورد داروها، نگهدارنده ها، نگهدارنده ها و نگهدارنده ها صدق می کند.

در پایان، هزینه ها برای محصولات سالن و محصولات خرده فروشی معمولی یکسان است. نه حق قانون جدید، نه حق قانون، نه حق قانون وجود دارد.