[ad_1]
در رفتن باستان شناسان با استفاده از فیتولیت (بقایای گیاهی میکروسکوپی) غنی از رسوبات رسوبی، اولین شواهد Panicum miliaceum را در بین النهرین کشف کرده اند. این نشان دهنده ساکنان است خاله خانی– مکان های مربوط به اواسط هزاره دوم قبل از میلاد در شمال عراق – چندین بار کشت می شد.
طبق گزارشات فرارو، تکثیر یا تکثیر محصولات، عمل کشت دو یا چند محصول در یک قطعه زمین در طول یک محصول کشاورزی به جای آن یک محصول است. شرایط اضطراری که همزمان با برخی تولیدات در این زمان رشد می کنند، محصولات مختلط نیز نامیده می شوند. این سیستم کشاورزی به کشاورزان کمک می کند تا تولید و درآمد خود را دو برابر کنند. از آنجایی که هدف چنین قایق ایجاد تنوع در محصولات کشاورزی در مدت زمان طولانی برای تنوع بخشیدن و تضمین معیشت است، کشف چنین روش توسعه یافته کشاورزی می تواند بسیار جالب باشد.
مشابه جهان معاصر، این شکل از تولید کشاورزی برای تأمین مراکز بزرگ شهری و تأمین جاه طلبی های مالی در سرتاسر اوراسیا حیاتی بود. در آسیای جنوب شرقی، کشت های متعدد، مانند محصولاتی که در فصل خشک رشد می کنند، تنها با انتقال غلات آبی، مانند آرسنیک، از آفریقا و شرق آسیا امکان پذیر بود. فقدان شواهد باستان شناسی قوی برای ارزش زرادخانه در بین النهرین (باستان شناسی عراق) اکثر باستان شناسان را به این نتیجه رسانده است که ارزان تنها پس از هزاره اول پیش از میلاد است. تولد و معرفی سیستم های آبیاری بزرگ با حمایت دولت های باستانی در این منطقه
دکتر الیز لاگر، باستان شناس دانشگاه راتگرز-نیوبرانزویک می گوید: گفتم. جارویان محصول بسیار قوی، سریع رشد و پر مصرف طبستانی است که اولین بار در شرق آسیا معرفی شد.
دکتر الیس لوژیر و همکارانش در تحقیقات جدید خود به تجزیه و تحلیل سفره های زیرزمینی پرداختند. دکتر لژگر می گوید: در عین حال وجود این محصول آسیای شرقی در عراق باستان، اهمیت یکپارچگی و آسیا را برجسته می کند و به ما کمک می کند تا به کمک غذایی پیشرو در جهان تبدیل شویم. کشف ارزش ما و در نتیجه روش‌های تکاملی کشت نیز ما را وادار می‌کند تا ظرفیت و انعطاف‌پذیری سیستم‌های کشاورزی را که شهرها، ایالت‌ها و اولین امپراتوری‌های بین‌النهرین را حفظ و تضمین کرده‌اند، بازنگری کنیم.
به عبارت دیگر، کشف ارزان جاروی در بین النهرین شگفت انگیز دلایل زیست محیطی و تاریخی بود. محققان می گویند: گمان نمی کنم ارزان تا پایان هزاره اول پیش از میلاد توسط امپراطوری های آبیاری باستانی در بین النهرین کشت شده باشد. ارزان معمولاً برای رشد به باران خنک کننده نیاز دارد، اما جنوب غربی آسیا دارای آب و هوای زمستانی مرطوب و شرایط زمستانی خشک است و محصولات کشاورزی تقریباً برای کشت محصولاتی که در طول زمستان رشد می کنند مانند گندم و جو مناسب هستند. با این حال، شواهد جدید مبتنی بر این واقعیت که محصولات کشاورزی واقعاً در ماهی‌های گرمسیری رشد می‌کنند به این معنی است که مطالعات قبلی ممکن است در توسعه اکوسیستم‌ها ممکن نبوده باشد، احتمالاً برای افزایش ظرفیت و انعطاف‌پذیری جوامع باستان‌شناسی.
مطالعه جدید همچنین اشاره می‌کند که در گذشته، نوآوری کشاورزی یک ابتکار محلی بود که به عنوان بخشی از اجرای استراتژی‌های با تنوع زیست‌محیطی، مدت‌ها قبل از اینکه برنامه‌های توسعه کشاورزی توسط دولت‌های اشرافی به تصویب برسد، اتخاذ شد. در واقع، اکنون می دانیم که جوامع اولیه بشری در غرب آسیا، حتی قبل از برنامه های توسعه کشاورزی بین النهرین در بین النهرین، با موفقیت در این منطقه خشک رشد کرده اند. این نوآوری برای تضمین پایداری زندگی در این گروه‌های اجتماعی و احتمالاً تولید مازاد تا حدی بود که برخی از دولت‌های محلی را شکل دهد. این ابتکارات، که توسط دولت های بین النهرین انجام شد، به اجرای گسترده و سیستماتیک و همچنین تضمینی برای بقا و تداوم سیاسی تبدیل شد. نتایج این تحقیق در مجله گزارش های علمی منتشر شده است.
منبع: اخبار علمی
ترجمه: مصطفی گرفی-فرارو
[ad_2]
